Senjutsu - opinie na temat albumu

[sajki]

DoD zdecydowanie zjada wszystkie albumy które były wydane po nim

Proste.

[Pierre Dolinski]

Gdyby ta płyta została wydana w 2003 roku, to mógłbym uznać, że jest szczera i płynie z serc. W roku 2021 uważam, że skorzystali z odrzutów z kilku wcześniejszych sesji, usystematyzowali jakoś te pomysły, trochę dołożyli i nagrali na nowo. Trzy ostatnie kawałki są dla mnie niesłuchalne. To odrażająca pseudo progresywna grafomania przyprawiona starczą megalomanią generała Harrisa. Na tej płycie najlepsze, co nie znaczy, że świetne, są kawałki stworzone przez duet Smith/Dickinson. Po prostu da się ich słuchać. Reszta zupełnie mi się nie podoba. Ta płyta po góra 5 krotnym przesłuchaniu wyląduje na półce i będzie się kurzyć.
Słuchając kolosów Stefana straszliwie chce mi się spać.
Największym grzechem tej płyty jest kiepskie brzmienie. Nie wierzę, że w jakości bezstratnej będzie jakoś wydatnie lepsze. Większość ludzi i tak nie odróżnia w ślepym teście mp3 od bezstratnego wav. Przeważająca część gadek o lepszej jakości brzmienia to pieprzenie o dupie Maryni i dorabianie ideologii, do tego czego nie usłyszeliby w ślepym teście.

[Geri666]

Gdyby ta płyta została wydana w 2003 roku, to mógłbym uznać, że jest szczera i płynie z serc. W roku 2021 uważam, że skorzystali z odrzutów z kilku wcześniejszych sesji, usystematyzowali jakoś te pomysły, trochę dołożyli i nagrali na nowo.

Sugerujesz, że w 2003 roku nie mieli odrzutów z BNW i z nich nie skorzystali?

[Pierre Dolinski]

Pewnie mieli. Niewykluczone. Ale do dziś uzbierało im się tych odrzutów sporo więcej.

[vyrus]

Ja może jeszcze nie będę uśmiercał tej płyty, za mało słuchałem. Ale pełna zgoda że duet Smith/Dickinson jest dwa poziomy wyżej od reszty. Nicko ofc też nie zawodzi, ale to tylko dodatek (bardzo ważny!) do kompozycji.

[Pierre Dolinski]

Jedno co mi się rzuca w uszy od początku do końca. Ta płyta pomimo kilku infantylnych melodyjek w niektórych kawałkach jest przeraźliwie smutna. Smutniejsza od X Factora. Słuchając jej, nie znając języka i nie wiedząc o czym śpiewają, jestem bardzo przygnębiony. Raczej się z nią nie polubię.

[Rainmaker.]

DoD zdecydowanie zjada wszystkie albumy które były wydane po nim

Proste.

Dla mnie "Dance Of Death" to najbardzej żenujący okres twórczości Iron Maiden, pamiętam ten czas jak dziś, oryginalną płytę udało mi się kupić parę dni przed oficjalną premierą w media markt, kupiłem w ciemno i poczułem się jak ktoś dałby mi w pysk po przesłuchaniu tego albumu - zupełnie nie tego się spodziewałem, zwłaszcza że poprzednim albumem było..., jednak użyje tego słowa "ambitny" Brave New World. Tandeta w stylu Wildest Dreams, nawet muzycy Metallicy odważyli się powiedzieć wprost że nie podoba im się ten numer i wychodzą z koncertu - było coś takiego

[Schizoid]

Każdy inny album IM>DOD

[gumbyy]

Każdy inny album IM>DOD

Nawet VIX?

[MaidenFan]

Każdy inny album IM>DOD

+1

[Schizoid]

Każdy inny album IM>DOD

Nawet VIX?

Bez wątpienia, mam na liście kilka gorszych płyt od VXI.

[Rainmaker.]

Każdy inny album IM>DOD

Nawet VIX?

Tak nawet Virtual XI

[gumbyy]

Wow... DoD to przeciętny album, ale mam gorsze w rozpisce

[Rainmaker.]

Wow... DoD to przeciętny album, ale mam gorsze w rozpisce

Nie ma gorszych i mam nadzieje że nie będzie

[Geri666]

DoD był mocno eksperymentalny, tym mnie kupił.

Poza tym to jest pierwszy album, na którym słychać te 3 gitary. I teraz najwazniejsze - nie trzy gitary grające powerchordy, tylko 3 gitary które mają przestrzeń w miksie bo, uwaga, są dobre aranże.

U mnie to taki średniak Maidenowy. Ani nie wybitny, ani nie gówniany. Na pewno ciekawy.

[Deleted User 8013]

Gdyby ta płyta została wydana w 2003 roku, to mógłbym uznać, że jest szczera i płynie z serc. W roku 2021 uważam, że skorzystali z odrzutów z kilku wcześniejszych sesji, usystematyzowali jakoś te pomysły, trochę dołożyli i nagrali na nowo. Trzy ostatnie kawałki są dla mnie niesłuchalne. To odrażająca pseudo progresywna grafomania przyprawiona starczą megalomanią generała Harrisa. Na tej płycie najlepsze, co nie znaczy, że świetne, są kawałki stworzone przez duet Smith/Dickinson. Po prostu da się ich słuchać. Reszta zupełnie mi się nie podoba. Ta płyta po góra 5 krotnym przesłuchaniu wyląduje na półce i będzie się kurzyć.
Słuchając kolosów Stefana straszliwie chce mi się spać.
Największym grzechem tej płyty jest kiepskie brzmienie. Nie wierzę, że w jakości bezstratnej będzie jakoś wydatnie lepsze. Większość ludzi i tak nie odróżnia w ślepym teście mp3 od bezstratnego wav. Przeważająca część gadek o lepszej jakości brzmienia to pieprzenie o dupie Maryni i dorabianie ideologii, do tego czego nie usłyszeliby w ślepym teście.

Skończ pić albo zacznij nie wiem ale skończ kretynie pierdolić od rzeczy

[Pierre Dolinski]

Zamknij ryj śmieciu.

[Rainmaker.]

DoD był mocno eksperymentalny, tym mnie kupił.

Dance Of Death eksperymentalny no gdzie proszę Cię Chyba każdy inny album był bardziej eksperymentalny niż DoD.

[Geri666]

DoD był mocno eksperymentalny, tym mnie kupił.

Dance Of Death eksperymentalny no gdzie proszę Cię Chyba każdy inny album był bardziej eksperymentalny niż DoD.

Powtórzę się, ale odpowiem:

1. Po raz peirwszy trzy gitary wyraźne w aranżach
2. Po raz pierwszy podwójna stopa w utworze
3. Po raz pierwszy w pełni akustyczny kawałek
4. Słyszalne orkiestracje (pokaż mi album na którym to było wcześniej)
5. Po raz pierwszy (i ostatni) Nicko napisał kawałek

[mistrzu]

Ogólnie to podoba mi się ta płyta - tak na świeżo. Lepiej wchodzi niż TBOS wokale mnie nie drażnią jak na tamtej płycie, jest bardziej melodyjnie i przebojowo. Na minus sporo autoplagiatów i to że, często nie rozumiem Bruce'a co on tam śpiewa haha.

Jak do tej pory moje ulubione kawałki:
Stratego, Lost in A lost world, Time machine, days of future past, Hell on earth

Kawałki które są ok
senjutsu, wotw

Kawałki na okazjonalnie słuchanie:
Darkest hour

Zagadka
The Parchment - muszę dłużej posłuchać bo jeszcze nie wiem czy mi się podoba haha.

Porażka
Śmierć celtów.