Nowy album studyjny ?

[gumbyy]

Zwróćcię uwagę na fakt, że od wielu już lat przy okazji czy to pewnych informacji czy pogłosek o płycie Iron Maiden, wszyscy i tak zaraz przechodzą do trasy. Nowa płyta jest tylko po to by odbyła się jakaś trasa tak jakby muzyka studyjna nie miała już żadnej wartości. Nie wiem ale jak dla mnie to jakieś kompletnie pomieszanie pojęć. Pewnie, kocnerty to fajna sprawa, ważna dla zespołu, dla fanów itd, ale chyba najważniejsza powinna być możliwość usłyszenia nowej muzyki dla fanów, a dla zespołu możliwość nagrania nowej muzyki. Co niby jest ważniejszego dla muzyka jak ambicja tworzenia nowej muzyki ? Nie rozumiem i nigdy nie zrozumiem tego podejścia. To jest szerszy problem bo oczywiście nie tylko Maiden dotyczy, ale przy takich wielkich nazwach do jakich IM należy jest bardzo widoczny. W takiej sytuacji nie dziwię się, że muzycy do płyt studyjnych podchodzą tak, że czego nie nagrają to ludzie to przyjmą przychylnie. No bo dzięki temu, że to nagrają odbędzie się jakaś trasa.

Ale tu nie ma co rozkminiać. W pewnym momencie artysta nie ma już nic ciekawego do przekazania. Jego paliwo już się wypaliło i tyle.

Pozostało nagrywanie "byle czego". A fani jak to fani - spory odsetek przyjmuje wszystko bezkrytycznie i koło sie zamyka.

[Deleted User 8107]

Plus takich tras jest taki, ze mogą wpaść co trasę jakieś starocie, których dawno nie było. A to na Legacy - Icarus np, a teraz wszyscy wiem co, to cieszy i to jest dla mnie motywacja by isc na ich koncert.

[Geri666]

Ja po prostu nie potrzebuję nowej muzyki Maiden. Nic nie wniesie setny utwór nagrany tak samo. Swoją złotą erę mieli, formuła się zmieniała na lepsze/gorsze, ale od jakiegoś czasu te nowe utwory to po prostu bezmyślne młócenie patentu. Po co mam słuchać dziesiątego utworu z akustycznym intrem Gersa, a później pierdolnięciem zespołu?

Serio, jest tyle cudownej muzyki na świecie... ludzie.

[NomadKilkapostów]

Nie zgadzam się bo ja to nie wierzę. Uważam, że tak doświadczeni muzycy gdyby tylko się postarali i czuli minimalną presję, to by dali radę. To pamiętajmy jednak są dobrzy muzycy. Gdyby tak nie było Dickinson by teraz poległ śpiewając Caught Somewhere in Time czy Alexander the Great. Adrian Smith nie umiałby wzbogacić swoich partii w utworach z Somewhere in Time. Jednak im się chciało więc dlaczego nie ma się chcieć w studio niby to nie rozumiem tego. Coś jest złego w tych ich sesjach nagraniowych, brakuje jakichś dobrych bodźców twórczych, że wygląda to jak wygląda. Zobaczymy co Dickinson pokaże na nowym albumie i może gdy efekt będzie dobry to Harris się zmobilizuje? Jakaś ambicja zadziała, nie wiem... Głupio by było się pożegnać taką cienizną jak Senjutsu. W takim razie mogli skończyć nagrywanie studyjniaków na Dance of Death, może ewentualnie na "AMOLAD".

Uważam, że trzy warunki musiałyby zostać spełnione by ten album był dobry

Zmiana producenta i to bezwarunkowo. Musi przyjść facet z otwartą głową, silną pozycją w środowisku, odpowiednio doświadczony i umiejący wprowadzać swoje koncepcje. Brzmienie musi iść w kierunku klarowności, jakiejś siły wyrazu. Coś jak na Fear of the Dark np. Wysunięty do przodu wokal, mocno słyszalne gitary, wykorzystanie w końcu tego, że są tam one trzy. Zgoda, Janick Gers to nie jest wybitny gitarzysta, ale w podkładzie efekt trzech gitar mógłby być wykorzystany, przy dobrym producencie!
Jakaś taka, że się tak wyrażę demokratyzacja przy tworzeniu tej płyty. Steve Harris musi zapomnieć o tym, że każdy jego pomysł jest najlepszy i musi koniecznie znaleźć się na płycie. Jeśli album ma mieć 10 utworów to niech on macza palce w dwóch z nich. Niech kolejne dwie kompozycje dostanie Adrian Smith, kolejne dwie Gers i tak dalej i tak dalej. Żadnych konceptów twórczych bo to u nich się nie sprawdza. No i wiadomo, przedłużania tego wszystkiego na siłę, ale myślę, że ten problem zniknie jak inni muzycy dostaną więcej swobody przy komponowaniu.
Zmiana mentalności. Nagranie prostej 50 minutowej płyty heavymetalowej to też może być duża sprawa. Bez superambitnych kawałków typu Empire of Clouds czy When the Wild Wind Blows, bez pompy i bez spiny. Nie muszą media rozpisywać się o tym, że zespół znów pobił jakiś rekord długości, a to utworu, całej płyty lub ilości CD. Oni przecież już nie muszą z nikim konkurować. Grają we własnej lidze. Niech ten fakt wykorzystają i zrobią coś co im i fanom sprawi przyjemność. Nikt nie broni progresywnych fascynacji Harrisowi realizować solowo.

Jeśli zakładamy, że oni nie są w stanie od 20 lat nagrać niczego naprawdę dobrego czy może troszkę mniej niż 20, no to mamy ich za zwykłych wyrobników. Pewnie, super, że zagrali to swoje stare utwory na trasach koncertowych. Dobrze było to wszystko usłyszeć, ale gdy muzyk jako główny priorytet nie traktuje nagrywania nowej muzyki no to jakieś to bez sensu się staje.

[Piotr Lange]

Nomad i tu pełna zgoda. Oni jak najbardziej maja potencjał, potrzeba kogoś, kto ich UKIERUNKUJE TWÓRCZO. Jest tylu wspaniałych producentów z nazwiskiem, ludzi z pasją do metalu i wizją. Dlaczego Maideni nie mieliby nagrywać z Royem Z? To tylko przykład, takich ludzi z "nazwiskiem" można znaleźć i nie mam na myśli tylko Sneapa. Wszystko można, jeśli IM wsłuchiwaliby się w opinie wielu fanów, w pewne sugestie od dawna wiedzieliby co ludziom nie przypadło do gustu. I nie chodzi tu tylko o długość utworów czy kierunek artystyczny.

[NomadKilkapostów]

Się też wcale nie zgadzam, że Iron Maiden daje tak bardzo dobre koncerty. Uważam, że daje niezłe conajwyżej. Gdyby w tym roku nie utwory z Somewhere in Time, ze szczególnym uwzględnieniem Caught Somewhere in Time i Alexander the Great byłoby przeciętnie. Wiadomo co byłoby na ich miejsce; Wicker Man, Evil that Man Do, Number of the Beast, Hallowed Be thy Name itd. Nie wychodziłbym z Tauron Arena bardzo poruszony, a i tak miałem 5 lat przerwy z ich koncertami. Różnice robią tylko i wyłącznie te utwory specjalne, których aż tak dużo znowu nie jest. Wiadomo o jakie utwory chodzi; Mariner i Powerslave w 2008 roku, Seventh Son i ATSS w 2013, Sign of the Cross i Ikar w 2018. Pod jakimś też względem może Clairvoyant, Prisoner, Clansman i jeszcze dosłownie kilka. Wyjątkiem była trasa Early Days gdzie tych specjalnych utworów było więcej. Tylko, że to było już prawie 20 lat temu. Trasy albumowe gdzie tych specjalnych utworów praktycznie nie ma to wychodzą już bardzo przeciętnie. Znam bardzo wiele osób, które gdyby nie utwory z Somewhere in Time koncerty w Krakowie by olało. Warto też dodać, że zespołowi już powoli brakuje starych utworów, które można zagrać jako rarytas, po tych wszystkich trasach historycznych. Także, ja teraz zdecydowanie bardziej czekam na nowy, dobry album niż na ich koncerty. Kilkanaście lat temu miałem inną perspektywę.

[Piotr Lange]

W tym roku byli w doskonałej formie, nie zgadzam się że koncerty w Krakowie były przeciętne, były bardzo dobre. W Warszawie bardzo mi się podobali, wszystko wypadło świetnie. Czy nie mają rarytasów do grania: To Tame a Land, Only the Good Die Young, Still Life, 22, Acacia Avenue czy tytułowy z No Prayer - wciąż czekają na odkrycie i przypomnienie. Randomowi fani i tak najchętniej usłyszeliby zestaw starych, dobrych hitów + dwa lub trzy rzeczy mniej oczywiste. Taka prawda.

[gumbyy]

Taka prawda.

Przestań z tym "taka prawda" Bo Twoje odczucie to nie jest jakakolwiek prawda podobnie jak moje i każdego innego

[Piotr Lange]

Czepiasz się... potoczny dyskurs, nic więcej. Każdy ma prawo do swojej prawdy i jej eksponowania.

[gumbyy]

Czepiasz się... potoczny dyskurs, nic więcej. Każdy ma prawo do swojej prawdy i jej eksponowania.

Po prostu śmiesznie to wygląda jak kończysz swoją wypowiedź "taka prawda". A w wypowiedzi są tylko i wyłącznie domysły i gdybania.