Winylowe reedycje 2014

[Lipa]

Mam pytanie. Czy lepiej kupić reedycje z 2014 czy Picture Disc? Praktycznie są w tej samej cenie. Pozdrawiam.

[filip]

Picture zawsze gorszej jakości dźwięku, wszystkie czarne wznowienia- i US i Europa brzmią b.dobrze, oczywiście to subiektywna opinia.

[Deleted User 7916]

jesli jestes kolekcjonerem i nie brak Ci miejsca na polce- bierz w ciemno

[Deleted User 7859]

jesli jestes kolekcjonerem i nie brak Ci miejsca na polce- bierz w ciemno

Ja pird***le ,odpowiadasz na post spęd 4 lat????

[Deleted User 2259]

jesli jestes kolekcjonerem i nie brak Ci miejsca na polce- bierz w ciemno

Ja pird***le ,odpowiadasz na post spęd 4 lat????

Pijany był, co sie czepiasz chłopaka.

[Deleted User 7916]

jesli jestes kolekcjonerem i nie brak Ci miejsca na polce- bierz w ciemno

Ja pird***le ,odpowiadasz na post spęd 4 lat????

moze kogoś innego zainspiruje do kupna...

[Deleted User 7916]

Wielmożny Lordzie Trafalgarze ,proszę się nie unosić

[Deleted User 7859]

BTW polichlorek winylu,popularny winyl jest koloru białego,i takie gadki że picture disc jest gorszej jakości od czarnego(który nomen omen też jest barwiony),wzbudza u mnie pusty śmiech.
Ps.
Mów mi tak jeszcze

[Deleted User 7916]

BTW polichlorek winylu,popularny winyl jest koloru białego,i takie gadki że picture disc jest gorszej jakości od czarnego(który nomen omen też jest barwiony),wzbudza u mnie pusty śmiech.
Ps.
Mów mi tak jeszcze

Szanuję za wiedzę,pozdro

[Deleted User 1499]

BTW polichlorek winylu,popularny winyl jest koloru białego,i takie gadki że picture disc jest gorszej jakości od czarnego(który nomen omen też jest barwiony),wzbudza u mnie pusty śmiech.
Ps.
Mów mi tak jeszcze

Niby tak jest tak jak piszesz jednak osobiście mam tylko 2 picture disc i brzmią przeciętnie tj. IM i Killers. Oby dwie płyty strasznie szumią i smażą także jest coś na rzeczy. Na forum vinyl.net też był o tym temat i gość wrzucił coś takiego:

Na odwrocie okładki każdej z nowych płyt IM widnieje napis, że: "jest to picture disk i jakość nagrania może być pogorszona". W momencie najechania igły na powierzchnię płyty z obrazkiem słychać szum, który jest obecny do końca płyty. A więc po kolei:
Iron Maiden - pierwsza płyta, brzmi bardzo ładnie i nie miała żadnych wad + szum
Killers - najgorzej wydana płyta (już wersja CD brzmiała średnio), ale samo wykonanie winyla jest liche: na 2 stronie jest moment, gdzie przez sekundę dźwięk jest baaardzo zniekształcony.
The Number of the Beast - w moim egzemplarzu nie zauważyłem i nie usłyszałem wad. Szkoda jedynie, że mówiony wstęp do piosenki tytułowej wtapia się w ten niefajny szum. W dziurce na środku płyty był nadlany kawałek plastiku, który musiałem obciąć skalpelem.
Piece of Mind - brzmieniowo dobrze (poza szumem), ale wykonanie winylu kuleje. Środek i dziurka płyty nie są idealnie na "środku", a więc ramię przez cały czas tańczy od lewej do prawej.
Powerslave - brzmienie i wykonanie płyty OK. Mogę się przyczepić jedynie do okładki. Wygląda jak zeskanowana z jakiegoś starego obrazka, bo poskanowały się jakieś brudy, włoski, kurze (widać to na jasnych elementach okładki). Środek lekko poza środkiem i ramię gramofonu minimalnie tańczy.
Live After Death - 2 płytki, wykonane OK i brzmieniowo też OK. To moja ulubiona płyta, więc poprzez okulary sentymentu nie mam się do czego przyczepić.
Somewhere in Time - brzmi najlepiej z wszystkich płyt (poza szumem). Na drugiej stronie, pierwszym kawałku jest babol - utwór zwalnia na ok.

Jak widać u niego też był problem z szumem. Czy to zasługa PD ? Nie wiem, mam sporą kolekcję w większości starych wydań i nie spotkałem się z takim smażeniem przy 30 letniej płycie co przy nowej.

Ogólnie zauważyłem że reedycje brzmią raz lepiej raz gorzej a epokowe wydania są mimo wszystko lepiej wydane.

[gumbyy]

Z PD mam debiut i "SiT" i brzmią one ok. Nic nie skwierczy i nie ma innych atrakcji. Mam też single "The Wicker Man" i "The Number..." i też nie mam z nimi problemów.

[Deleted User 7916]

BTW polichlorek winylu,popularny winyl jest koloru białego,i takie gadki że picture disc jest gorszej jakości od czarnego(który nomen omen też jest barwiony),wzbudza u mnie pusty śmiech.
Ps.
Mów mi tak jeszcze

Niby tak jest tak jak piszesz jednak osobiście mam tylko 2 picture disc i brzmią przeciętnie tj. IM i Killers. Oby dwie płyty strasznie szumią i smażą także jest coś na rzeczy. Na forum vinyl.net też był o tym temat i gość wrzucił coś takiego:

Na odwrocie okładki każdej z nowych płyt IM widnieje napis, że: "jest to picture disk i jakość nagrania może być pogorszona". W momencie najechania igły na powierzchnię płyty z obrazkiem słychać szum, który jest obecny do końca płyty. A więc po kolei:
Iron Maiden - pierwsza płyta, brzmi bardzo ładnie i nie miała żadnych wad + szum
Killers - najgorzej wydana płyta (już wersja CD brzmiała średnio), ale samo wykonanie winyla jest liche: na 2 stronie jest moment, gdzie przez sekundę dźwięk jest baaardzo zniekształcony.
The Number of the Beast - w moim egzemplarzu nie zauważyłem i nie usłyszałem wad. Szkoda jedynie, że mówiony wstęp do piosenki tytułowej wtapia się w ten niefajny szum. W dziurce na środku płyty był nadlany kawałek plastiku, który musiałem obciąć skalpelem.
Piece of Mind - brzmieniowo dobrze (poza szumem), ale wykonanie winylu kuleje. Środek i dziurka płyty nie są idealnie na "środku", a więc ramię przez cały czas tańczy od lewej do prawej.
Powerslave - brzmienie i wykonanie płyty OK. Mogę się przyczepić jedynie do okładki. Wygląda jak zeskanowana z jakiegoś starego obrazka, bo poskanowały się jakieś brudy, włoski, kurze (widać to na jasnych elementach okładki). Środek lekko poza środkiem i ramię gramofonu minimalnie tańczy.
Live After Death - 2 płytki, wykonane OK i brzmieniowo też OK. To moja ulubiona płyta, więc poprzez okulary sentymentu nie mam się do czego przyczepić.
Somewhere in Time - brzmi najlepiej z wszystkich płyt (poza szumem). Na drugiej stronie, pierwszym kawałku jest babol - utwór zwalnia na ok.

Jak widać u niego też był problem z szumem. Czy to zasługa PD ? Nie wiem, mam sporą kolekcję w większości starych wydań i nie spotkałem się z takim smażeniem przy 30 letniej płycie co przy nowej.

Ogólnie zauważyłem że reedycje brzmią raz lepiej raz gorzej a epokowe wydania są mimo wszystko lepiej wydane.

Mi się wydaję, że źródłem szumu jest taśma.

[Deleted User 8107]

Ktoś mi powie, czy były jakieś wznowienia na winylu po 2014? i które są najlepsze? mam kilka 1st press, ale jakoś nie uzbierałem całości i myślę nad tym by zacząć zbierać od nowa wszystkie studyjne, tylko z nowszych wydań. Najbardziej interesują mnie oczywiście płyty z lat 80.