The Parchment - opinie

[Deleted User 804]

Opinie na temat nowego utworu

[dostoevsky]

Wow. Rozumiem już słowa niektórych recenzentów i zgadzam się z nimi - te kompozycje są dojrzałe, bardziej ambitne i złożone. Ale na ten moment bez oceny. Ten album potrzebuje czasu.

[MaidenFan]

Dużo dobrych momentów, raczej stałe, średnie tempo przez cały utwór. Dobry riff, od 6 minuty podoba mi się jakoś bardziej.
Ostatnie 3 minuty

[vyrus]

Bardzo złożony, nie ma piania. Pierwsze wrażenie bdb ale potrzeba więcej przesłuchań

[qracoss]

numer cholernie intrygujacy....trzeba czasu, ale mysle ze po kilku odsluchach siadzie ze hej

[Scoobany]

Siódmy Syn oraz Niewolnik Władzy zrobili sobie dziecko. Chyba najbardziej arabsko brzmiący utwór w całej dyskografii? Skróciłbym trochę tę instrumentalną część, ale tak to git.

[Pierre Dolinski]

Chyba najbardziej arabsko brzmiący utwór w całej dyskografii?

.... na najbardziej japońskiej płycie. Chciałbym to dziecko zobaczyć.

[gumbyy]

Świetny numer. Od początku do końca. Jakby cała płyta była na takim poziomie... "ej Pjoter, wstawaj, bo się..."

Najjaśniejszy punkt tego materiału, choć jakieś tam minusiki wyłażą. Stawia go na równi z tytułowym z ostatniej płyty. I dla mnie jest tytułowym na tej

[Deleted User 2259]

Jest orientalnie. Uwielbiam takie brzmienie klawiszy. Te gitarki 3:40 kolejny raz Factor. Motyw w 5 minuty sam mi się nuci w głowie, dawno tak nie miałem z nowymi IM. TBoS wymęczył mnie okropnie, a tutaj jest całkiem przyjemnie. Ostatnie 3 minuty? mam mieszane uczucia, mogliby już skoczyć wraz z ostatnim wersem BD.

[Schizoid]

Jest git, ale za dużo melodyjek. I jeszcze brzmią jak z jakiejś zabawki dla dzieci. Mam wrażenie, że są powtarzane więcej razy, niż refren Aniołka i Hazardzisty, a to jest wyczyn

[dostoevsky]

Chyba najbardziej arabsko brzmiący utwór w całej dyskografii?

.... na najbardziej japońskiej płycie. Chciałbym to dziecko zobaczyć.

Natomiast płytę z motywem starożytnego Egiptu otwiera kawałek o Bitwie o Anglię. Nihil novi.

[Budziol]

Dla mnie nr 2 na płycie.
Cholernie kojarzące się gitary zarqz po intrze
Dla mnie lepsza 1sza część utworu, a to zdecydowanie u Maiden rzadkość

[gumbyy]

Dla mnie nr 2 na płycie.
Cholernie kojarzące się gitary zarqz po intrze
Dla mnie lepsza 1sza część utworu, a to zdecydowanie u Maiden rzadkość

Na razie u mnie numer jeden. Poziom tytułowego z poprzedniej płyty.

[Geri666]

Cholernie kojarzące się gitary zarqz po intrze

Bo riff na zwrotce to rip off ze zwrotki To Tame a Land (Pozdro Invader ).

Przesłuchałem w ciemności, na słuchawkach, w sumie pierwszy odsłuch "na spokojnie".

Pierwsze wrażenie - zwrotka to autoplagiat To Tame (co już napisałem).
Dalej - zwrotka mija szybko i później niesamowicie dłuuuga sekcja instrumentalna. Słucham, słucham i w sumie nie wiem do czego ma mnie ona zaprowadzić. Chłopaki sobie solują, chillera jak na jam session i nic z tego nie wynika.

Mija 7-8 minut, zaczyna mi się nudzić, ale buja, i tu nagle szybka sekcja ni z gruchy ni z pietruchy. Totalnie wybiło mnie z rytmu, brzmiało jak doklejone. Kiedy spodziewałem się końca, ziewając, tutaj tak jakby zaczął się nowy kawałek. Trochę się skrzywiłem.

No nic, na pewno nie będę do tego utworu wracał.

[Pierre Dolinski]

Stefan przestał zachowywać się racjonalnie. Jest jak szalony developer, który buduje jakieś kosmiczne norki wiedząc, że masowe loty w kosmos nie odbędą się w obecnym 100 leciu. Murzyn kochać - murzyn skrócić. Stefan tego nie rozumie i dołącza kolejny człon do swojego tasiemca.

[Metalophil]

Stefan przestał zachowywać się racjonalnie. Jest jak szalony developer, który buduje jakieś kosmiczne norki wiedząc, że masowe loty w kosmos nie odbędą się w obecnym 100 leciu. Murzyn kochać - murzyn skrócić. Stefan tego nie rozumie i dołącza kolejny człon do swojego tasiemca.

Często nie zgadzam się z treścią Twoich postów, ale pod względem artystycznym takie jak powyższy to perły Zwłaszcza te kwieciste porównania homeryckie

[jesper]

"The Prachment" to zdecydowanie, na chwile obecną mój ulubiony utwór, podoba mi się ten orientalny, bliskowschodni klimat muzyki a także linii wokalnych Dickinsona, w ogóle w tym utworze mamy najbardziej dynamiczny fragment na całej płycie łącznie z solówkami (szkoda tylko, że to tylko taki pojedyńczy strzał) mnie cieszy, że nie ma tu silenia się na pseudo progresywne granie, mimo długich kawałków nie ma powtarzanych do bólu refrenów... trochę autoplagiatów lub nawiązań do utworów które już chłopaki wcześniej nagrali... mi najbardziej brakuje dynamicznych kawałków bo ogólnie odnoszę wrażenie, słuchając tej płyty, że to album nagrany przez starych ludzi (a jakże, w końcu młodzieniaszkami już nie są)... i to słychać bo płyta jako całość wydaje się nudnawa i brak jej kopa, energii, w ogóle pierwszy dysk wlecze się okrutnie i mam wrażenie, że słucham jednego utworu ... natomiast bardzo pozytywnie jestem zaskoczony 2 dyskiem i trzema utworami Harrisa.

[Deleted User 2259]

6,5/10

[Saimon1995]

Tak jak wspominałem w innym wątku - na chwilę obecną numer 1 z "Senjutsu". Świetny klimat, orientalny. Ta kompozycja od razu mnie wciągnęła. Zgadzam się z gumbyy, że poziom tytułowego z "TBOS".

[CzytojestNoweIM?]

Gdyby trwał tak z 4 minuty krócej byłby to dobry utwór, tak jest koszmarnie przedłużony. To i tak 3 klasy wyżej niż fatalne Lost in the Lost World i Death of the Celts natomiast nie rozumiem takich pochwał. Jak na 12 minut bardzo mało się tu dzieje, proszę sobie to porównać z Rime of the Ancient Mariner czy Sign of the Cross. Faktycznie te melodie arabskie są bardzo fajne, ale za dużo to powtórzeń, za dużo jakiegoś jamowania. Czy jeśli Iron MAiden teraz zrobi coś nieźle to już musimy piać z zachwytu? Nie ma oczywistego autoplagiatu to już jest plusik. Solówki są nawet niezłe, fakt i to jest jakiś plus kolejny. Ogólnie dobra kompozycja ...to by była gdyby ją skrócić.