Senjutsu - opinie na temat albumu

[Sardi]

Senjutsu 4/10
Stratego 7/10
TWOTW 6/10
Lost 4/10
Days 7/10
Time 2/10
Darkest 5/10
Celts 1/10
Parchment 6/10
Hell 9/10

[Schizoid]

Senjutsu 5/10
Stratego 7/10
The Writing on the Wall 7/10
Lost in a Lost World 6/10
Days of Future Past 6/10
The Time Machine 4/10
Darkest Hour 5/10
Death of the Celts 3/10
The Parchment 5,5/10
Hell on earth 9/10

Do całości nie ma po co wracać, do pojedynczych numerów można, a czasami nawet warto.

[nugz]

2 lata później nadal nie jestem zainteresowany tą płytą, proszę tylko grać koncerty

[gumbyy]

U mnie stabilnie, zbiera kurz na półce, podobnie jak poprzedniczka.

[Deleted User 8107]

10 odsłuch dopiero i pewnie na dłuższy czas ostatni.

Senjutsu - Na plus Nicko, reszta bardzo słabo imo. Okolice 4 minuty - Dickinson strasznie wyje. Agonia. 1,5/10

Stratego - Tu już bas leci ciekawie, orientalne gitarki (ale gdzie tam ich do tym z Nomada) refren fatalny. Okropne klawisze i solówki gitarowe. 1,5/10

Writing - 2 lata temu uważałem go za najsłabszy utwór na płycie, a teraz? zobaczymy. Początek kiepski, refren nawet znośny. Solo najlepsze na płycie (jak na ten moment) ale to i tak nie pomogło, bo daję - 1,5/10

Lost - To był kiedyś jeden z moich 2 faworytów na płycie (obok HoE) wstęp fajny (coś jak The Moody Blues) ok akcja się rozkręca, gitarki przypominają te z czasów Factora jak na mój gust. Za dużo patatajowania. Klawisze nawet nawet. Solówka Adriana ciekawa. Początek i koniec ładne, 1,5/10

Days - No i ciekawiej, trochę mi to solowego Dickinsona przypomina ( Coś między AoB a Tyranny) gitarki fajnie tną. Dickinson nawet nie razi, rocker w nawet ok wydaniu (jak na obecne standardy IM), 2/10

Time Machine - Intro Gersa, które juz kazdy słyszał, nie lubię czegoś takiego.Refren słaby, niby miało być przebojowo, ale Wasted Years to to nie jest. Straszne kierpcowanie, mnie to nie jara. Nie ma o czym gadać, cienkie to strasznie. 1/10

Darkest - Początek ok, przypomina mi coś z AMolad czy CW. Dickinson śpiewa z feelingiem, ciekawy potencjał mógł mieć ten utwór. Solo Adriana jest niezłe. Reszta przymula koprem. 1,5/10

Celts - Clansman 0.2, takich flaków z olejem jeszcze nie było. Na żywo nawet to nie było takie złe, ale tutaj padaka straszna. Solówki najlepsze w tym utworze, choć klasa B to nawet nie jest. 0,5/10 - tylko za solówki

Parchment - Intro do kosza. Dalej wcale nie jest ciekawiej, bez charakteru i ten cholerny patos. Solówki cienkie jak dupa węża. 8/9 minuta z czymś kojarzy mi się z Wiaterkiem albo Legacy. 1/10

Hell - Intro po raz kolejny... Na koncertach to nawet nie raziło, ale tutaj mam ochotę wyłączyć/przewinąć, lecz trza ocenić do końca. Ok ruszamy, też mi to trochę wiaterek przypomina. Refren mi się strasznie nie podoba. Jakieś takie to zbyt radosne jest. Początek 7 minuty najlepszy moment na płycie imo. To trwa niestety tylko chwilę, mamy nudne solówki. Outro, dobra koniec z Senjutsu. 1/10

Ocena końcowa - 1,3/10

Podsumowanie : Najsłabszy album IM imo (nic się tutaj nie zmieniło) po premierze dalem 6/10, następnie 4/10 a teraz widać jak jest. Do wora

[blackcocker]

Szkoda Scarred, że z takim dystansem nie oceniasz płyt Dreamów byłyby ciekawe wyniki

[nugz]

Hell na żywo jeszcze cos mi robi, na płycie - mehhhh.

[remi]

Hmm to pierwszy album od DoD, który pokochałem na premierę (zacząłem słuchać po BNW) i to przywiązanie jest na podobnym poziomie. Postawiłbym go na równi z AMOLAD jako drugi najlepszy album po reunion (po BNW). Jest wg mnie dopracowany i niezwykle filmowy i epicki (co uwielbiam).

1. Senjutsu - tutaj spadek o jedno oczko - 7/10 (wersja live 8/10), Postchorus w tej piosence to jedno z trzech "uniesień" jakie mam podczas nawet setnego odsłuchu.
2. Stratego - bardzo zyskał - 8/10 (live 7/10), refren i przejście w post chorus - dosłownie krzyczę, gdy leci w aucie z radości
3. WOTW - zawsze 9/10 (live 9/10), utwór idealny na swoją nietypowość, nic bym tu nie zmienił.
4. Lost in Lost World - chyba najsłabszy na płycie - 7/10, ale nadal wielkie plusy za intro i outro + Factorowy feeling. Jedyny utwór, w którym Bruce mnie razi, a Harris nie zaskakuje pozytywnie.
5. Days - 7+/10, live 7/10
6. Time Machine - od początku go lubiłem - 8/10. live 8/10, ma wszystko, co lubię w Maiden mimo powtórzeń. Live również trzymał poziom.
7. Darkest Hour - trochę smęty, ale szanuję, że niektórym może być najlepszym na płycie. Może i epicki ten refren, ale mnie nie porywa tak jak Coming Home czy nawet Out of the Shadows. Muzycznie jest dobrze - 7+/10 ale najczęściej go pomijam w odsłuchu.
8. Celci vel Celtowie - to, że zyskał w oczach po trasie, to mało powiedziane. Gdy zacząłem go grać na basie, lub gdy zobaczyłem jak Bruce fajnie go śpiewa na żywo, sprawiło, że po prostu go lubię i go słucham 8/10, live 8/10
9. Parchment - cudo na resorach - klimat, solówki, tekst, Bruce czynią kawałek arcydziełem 10/10. Wydaje mi się, że kiedyś będzie wspominany jako hidden gem Maiden. Parchment ukazuje minusy piosenki Senjutsu - by epik był epikiem musi mieć zmienną strukturę (super tekst czy wokal nie wystarczą), przyspieszenie na koniec-
10. Hell on Earth - bez zaskoczenia - piosenka idealna w zupełnie innej skali niż poprzednia. Tutaj mniejszy klimat, ale olbrzymi potencjał koncertowy, również emocjonalny (w świetle ostatnich wydarzeń). Będąc fanem Maiden = nie uwierzyłbym, gdyby ktoś mi w 2010 roku powiedział/pokazał, że taki utwór Maiden napisze dekadę później. O ile w kolejny Parchment uwierzę, tak sądzę, że Maiden nie pobije HoE jako zlepka super pomysłów gitarowych, okraszonych nietypową strukturą i huśtawką emocji. 10/10, live 10/10.

Średniej nie wyciągam, bo albumy oceniam jako całość (z otoczką, okładką, trasą). 9/10. Tak jak pisałem po premierze - jest to ostateczny materiał "stylu" ukazanego w 2010 roku i lekko rozwiniętego w 2015 i doszlifowanym w Senjutsu. Teraz albo zwrot o 145 stopni w kierunku BNW (niższy próg wejścia, prostsze rockery z 2-3 epikami typu Nomad), albo koniec studyjny. Senjutsu wydaje się być trudnym do powtórki i dla zespołu i dla fanbase'u (podobna sytuacja jak z przejściem The X Factor w Virutal XI- aczkolwiek tego nikomu nie życzę).

[gumbyy]

Ocena końcowa - 1,3/10

Grubo... i z przesadą

[Geri666]

Ocena końcowa - 1,3/10

Grubo... i z przesadą

z drugiej strony 9/10 to też gruba przesada

[nugz]

Dlatego zawsze mnie dziwił ten rozstrzał w ocenach tutaj - od zachwytów po obrzucanie gównem. Dlatego uważam, że sprawiedliwie zasługuje na 5/10

[Sadek]

Minęły dwa lata od premiery, a płytę przesłuchałem raz. Kloc jakich mało.

[Schizoid]

Jest wg mnie dopracowany i niezwykle filmowy i epicki (co uwielbiam).

Dopracowany? Jest wiele określeń, które pasują do tego materiału, ale w życiu bym nie powiedział, że to jedno z nich.

[Sardi]

Puściłem przed chwilą HoE...kur...de, ile tam jest idiotyzmów produkcyjnych i aranżacyjnych Naprawdę dobre pomysły wypadają przez to wszystko często bardzo bardzo średnio.

Na żywo to gadało nieźle, no ale niedociągnięcia idą w parze w z wykonawstwem live - poza tym na koncercie ma to swój urok. Studyjnie wręcz przeciwnie. Z każdą rocznicą coraz gorzej wspominam ten album. Pomyśleć że na starcie dałem jej 6,5

[pz]

Do dlatego, że tak dobrze Ci się przy tym zasypiało;)

[Pierre Dolinski]

Kurwa. Bycie kolekcjonerem jest irracjonalne. Kupiłem japońskie, książkowe wydanie Senjutsu.

[nugz]

Przynajmniej masz pewność, że plyta pozostanie w stanie kolekcjonerskim

[Pierre Dolinski]

No tak.

[gumbyy]

Ocena końcowa - 1,3/10

Grubo... i z przesadą

z drugiej strony 9/10 to też gruba przesada

No to też

[Deleted User 8107]

Szkoda Scarred, że z takim dystansem nie oceniasz płyt Dreamów byłyby ciekawe wyniki

No ja DT 10 nie daje, nawet tylko 5 płyt ma średnia powyżej 8.

Najslabasza to The Astonishing - 5.46/10

teraz pewnie by bylo jeszcze niżej, wiec uwazam ze to sprawiedliwa ocena, a zeby nie offtopować to powiem, ze Senjutsu nie kupie nawet po pijaku.