Zespoły których już nie słuchacie (a kiedyś słuchaliście namiętnie)

[Geri666]

W sumie ostatnio naszła mnie rozkmina, że są zespoły, których kiedyś słuchałem bardzo często, a teraz prawie w ogóle. Mam takie kapele, które ciężko mi odpalić po wielu latach, bo ich muzyka zaczyna mnie irytować (mimo, że kiedyś uwielbiałem). Może słucham tylko pojedynczych płyt, ale to i tak sporadycznie.

Jestem ciekawy czy też macie takie zespoły. U mnie to na pewno:

- Dream Theater i większość proga - kiedy jeszcze aktywnie muzykowałem i kształciłem się w tym kierunku uwielbiałem te zawijasy techniczne i zmiany w utworach. Teraz ledwo mogę przerbrnąć przez to skomplikowane i nadumane na siłę granie. Zostaje mi ukochane I&W, które też rzadko odpalam. Ostatnio odpaliłem najnowszą płytę (po raz pierwszy) i się za głowę złapałem jakie to jest płytkie, płaskie i bez wyrazu. No i na siłę.

W ogóle prog po latach wydaje mi się turbo pretensjonalny i ciężki do słuchania. Słucham tylko Areny, Iluvatara, Camela.

- Helloween - kiedyś kochałem Keepery, teraz dla mnie głupkowaty metal. ¯\_( ͡° ͜ʖ ͡°)_/¯ Z całym szacunkiem do kapeli, bo wiem jak wpłynęła na gatunek i jak niektórzy tutaj ją lubią.

- Mike Oldfield - tak samo, zjadłem na nim zęby swego czasu, a teraz ciężko mi coś odpalić. Ostatnio puściłem ukochane Ommadawn i zasnąłem

- Dire Straits - jarałem się 10 lat temu, obecnie ciężko mi odpalić płytę. Stawiam wyżej solowego Marka za różnorodność i folkowe klimaty.

[blackcocker]

Co do DT mam podobnie. Kiedyś pochłaniałem naprawdę dużo (bo nie wszystko), a w tym momencie, przykro o tym mówić, ale na myśl o nich czuje niemałe obrzydzenie i niesmak

[Frank Drebin]

W moim przypadku takim zespołem jest Korn. Słuchałem tego w liceum, zaliczałem do absolutnego TOP ulubionych wykonawców, mam wszystkie płyty do "Take A Look In The Mirror" włącznie. Oprócz jedynki, którą nadal uważam za dobry (i bardzo oryginalny w momencie debiutu) album (chyba odpalałem go nawet w zeszłym roku), do reszty praktycznie nie wracam od lat. Za dużo w tym popu za mało metalu.

Inny taki zespół to Dimmu Borgir - również kiedyś bardzo go lubiłem i również nie odświeżałem z 20 lat (może z pojedynczymi wyjątkami). Obecnie uważam większość materiału DM (który znam) za parodię blacku (od skrajnie kiczowatego wizerunku po dyskotekową muzykę).

[krusejder]

Z wieloma kapelami przestaje mi być po drodze. Ale to nie wpływa specjalnie na dobre oceny wcześniejszych pozycyj w dyskografjach. Dobre przykłady to Dream Theater (po Train of Thoughts), Deep Purple (od Abandon), Bon Jovi (po HAND) czy Metallica (po Czarnej). Rzadko kiedy do kogoś wracam, chyba że grupa wraca do swego brzmienia jak Paradise Lost.

Zastanawiam się, czy "wyrosłem" z jakiegoś gatunku muzyki ... Chyba nie, ale czasem rózne rzeczy słucham z przerwami.

[sajki]

Do głowy przychodzi mi Children of Bodom (ale nie że nie lubię wcale), Edguy i większość Helloween z Derisem.

[Clanowy]

Type O Negative
Rage Against The Machine
H Blockx
Queen
Deep Purple
Led Zepellin

Zostało tylko IM z mojego młodzieńczego słuchania.

[Max323]

SOAD

Była to pierwsza kapela, której słuchałem więcej niż 5 kawałków na krzyż. Wydawało mi się wtedy, że na zawszę będą moim ulubionym bandem, a teraz jak sprawdzam statystyki spotifaja, to mam ich w trzeciej dziesiątce. Raz na jakiś czas zdarza mi się ich słuchać przez krótszy okres czasu, lecz są to tylko epizody, pojawiające się kilka razy do roku.

[Kevin18]

Bardzo fajny temat.

U mnie to temat złożony. W gruncie rzeczy kiedyś pochłaniałem masowo wszelkiej ilości Power Metale. Namiętnie katowałem Stratovariusy, Sonaty Arktiki, Avantasie i inne tego typu zespoły. Dziś niestety przez to że znam ich muzykę na wskroś, to rzadko do nich wracam. Na codzień katuje się już mocniejszymi gatunkami.

W ogóle podziwiam takie osoby jak @Scarred które regularnie potrafią wracać do płyt, które znają na pamięć. Ja niestety jestem już na tym etapie, w którym występuje taki paradoks, że rzadko słucham płyt definiujących moją miłość do gatunku. Bo prawda jest taka że rzadko sam z siebie odpalam ' Powerslave ' , ' Glory To The Brave ' czy ' Keeperki .. ' - Po prostu trudno znalezc mi przyjemność z słuchania płyt, które potrafię zaśpiewać z pamięci obudzony o 3 rano w stanie nietrzezwym. Ciekawe, czy ktoś z was również tak ma..

[Deleted User 8107]

@Kevin18, bo ja jestem nudny jak flaki z olejem, u mnie tylko Slayer (dlaej słucham pierwszych 5 płyt, ale do reszty juz nie wracam) ale to nie bylo jakies namietne sluchanie.

I jeszcze Dżem, ale to na imprezach leciało, teraz już nie ma kto tego puszczać, czasem odpale Harley Mój i gitara

[gumbyy]

Tak się zastanawiam i doszedłem do wniosku, że nie mam takich kapel. Słucham dosyć często albumy które poznałem w latach 90-tych i nie mam problemu z ponownym odpaleniem Painkillera, czy Keepera.

Nigdy też nie było tak, że królował u mnie jeden gatunek metalu. Heavy, power, thrash w zasadzie od początku słuchałem na równi. Później doszły death, black, a po drodze przewijały się gotyki i doomy. I tak mniej więcej do dzisiaj to wygląda.

[Clanowy]

No jeszcze mi się przypomniało, że Kultu dużo słuchałem. 45-89 to jest totalny odlot jak Kazik riffuje.

Kombi też. Skawiński w "Pamiętaj mnie" dawał czadu. Tam słychać jego rockowe ciągoty.

[Cold]

Cały ten grunge. Alice in Chains, Pearl Jam, Mudhoney, TAD, Nirvana, Soundgarden, Screaming Trees, Stone Temple Pilots, Mad Season. W latach 90. może nie namiętnie, ale słuchane bardzo często. Dziś z rzadka.

[Siwy]

W moim przypadku to cały polski rock poszedł w odstawkę. Całe lata 80 i 90, które zdefiniowały polską muzykę rockową poszły u mnie w odstawkę. Może wyrosłem, może mi się znudziło, może mam dość pewnej aktualności w tekstach co do chujowości naszego społeczeństwa, klasy politycznej itd.? Może jestem już za stary i już nie wierzę w idee zawarte w tych tekstach? No bo muzycznie to nigdy nie było specjalnie ciekawe. Może Republika i Obywatel GC wciąż mają dla mnie jakąś wartość muzyczną, ale odkąd straciłem pewną wrażliwość (pewnie w dużym cudzysłowie) poetycką, to nawet nie wiek jak ważny byłby tekst danego utworu, nic już to nie wnosi do mojego rozwoju duchowego czy coś w tym stylu...

Oprócz tego mam wiele "młodych" zespołów czy innych nowości z danego okresu, którymi jarałem się przez chwilę, bo nagrali coś, co mi się wydawało fajne w danym roku/okresie, ale było w zasadzie jednym strzałem i kolejne płyty były już takie se. Dobrym przykładem jest Greta van Fleet, debiut był jakimś fajnym nostalgicznie nawiązaniem do Zeppelinów, ale na tym w sumie się skończyło.

Inną sprawą jest to, że w sumie tych wszystkich dinozaurów rocka też nie słucham. W międzyczasie odkryłem tyle ciekawych zespołów z tamtego okresu, które grały mega wykręconą psychodelę, że największe gwiazdy rockowe przełomu lat 60 i 70 wydają mi się zwyczajnie nudne...

[Shedao Shai]

Za dzieciaka bądź nastolatka namiętnie słuchałem Metalliki, Korn, SOAD, Linkin Park. Obecnie nie wracam do tych zespołów już praktycznie nigdy. Metę ostatnio puściłem sobie chyba przed koncertem w 2010, SOAD podobnie w Tauron Arenie jakoś ok. 2015 ale ciężko mi szło i za dużo tego nie było.

Obecnie robię sobie przegląd przez dyskografię Korna i ostatnia płyta jaką znałem to "Untitled album" z 2007. Od tego czasu nagrali 6(!) albumów, powoli się przebijam ale nie jest za lekko xD - za to jak słuchałem tych starszych... aż się człowiek poczuł młodszy przez chwilę

[pz]

To u mnie zdecydowanie Deep Purple. Kiedyś słuchałem bardzo dużo, teraz praktycznie w ogóle.

[Piotr Lange]

Oj sporo by się tego nazbierało: AC/DC, Ozzy, Behemoth, Saxon, Running Wild, Accept, nawet Metallica. Nie za często wracam do Judas Priest i Deep Purple. IM i Black Sabbath trzymają się u mnie mocno.

[Michał]

Chyba tylko Hunter.
10 lat temu bardzo lubiłem, byłem co pół roku na koncercie.
Teraz nie mam pojęcia kiedy przesłuchałem od nich jakikolwiek utwór.
Nowych płyt nie sluchalem w ogóle.
Ale na koncercie w wakacje mi się podobało, koncerty mają dalej bdb i może w marcu się wybiorę.

No może jeszcze można podciągnąć Gorillaz ale do tych wczesnych albumów mi się dalej zdarza wracać

Oprócz tego wszystkie zespoły które sluchalem kiedyś to dalej słucham, raczej nie porzucam

[nugz]

Znajdzie się trochę ekip, ale kręglosłup nadal raczej trzyma się stabilnie jeśli chodzi o najczęściej słuchane bandy.
Tak na szybko, bez zastanowienia ii przy okazji - wspomniany SOAD.
Z perspektywy czasu nie czaję dziś do końca fenomenu tego zespołu

[Pierre Dolinski]

- Helloween - kiedyś kochałem Keepery, teraz dla mnie głupkowaty metal. ¯\_( ͡° ͜ʖ ͡°)_/¯ Z całym szacunkiem do kapeli, bo wiem jak wpłynęła na gatunek i jak niektórzy tutaj ją lubią.

W sferze tekstowej to prawie cały metal jest głupkowaty. Jedni na śmieszno a inni na straszno. W pewnym sensie cieszę się, że nie znam angielskiego, bo pewnie pierwszymi bym pogardzał a drugich nienawidził.
Mniej więcej wiem kto o czym śpiewa, ale z racji nieznajomości języka Brytoli, nie wali mnie to za każdym razem tak centralnie przez łeb młotem.

[Zdan]

- Helloween - kiedyś kochałem Keepery, teraz dla mnie głupkowaty metal. ¯\_( ͡° ͜ʖ ͡°)_/¯ Z całym szacunkiem do kapeli, bo wiem jak wpłynęła na gatunek i jak niektórzy tutaj ją lubią.

W sferze tekstowej to prawie cały metal jest głupkowaty. Jedni na śmieszno a inni na straszno. W pewnym sensie cieszę się, że nie znam angielskiego, bo pewnie pierwszymi bym pogardzał a drugich nienawidził.
Mniej więcej wiem kto o czym śpiewa, ale z racji nieznajomości języka Brytoli, nie wali mnie to za każdym razem tak centralnie przez łeb młotem.

Ja znam angielski powiedzmy bardzo blisko takiego Brytola i Jankesa i nadal spokojnie słucham metalu - nie pogardzam ani nawet nie ma we mnie nienawiści Po prostu metal to pewna konwencja i albo się ją akceptuje albo nie. To trochę jak filmy klasy B czy najbardziej eskapistyczne z komiksów.