Fear Of The Dark - słaby album ??

[Max323]

Świetny album, jeden z moich ulubionych od Maiden. Apparition i Warrior rzeczywiście są typowymi zapychaczami i odstają poziomem od reszty. Judas w topie moich wałków, wydaje się, że świetnie by wypadł live.

[pz]

Ten album powinien być krótszy 8-9 numerów i byłaby bardzo mocna pozycja w dyskografii. Oczywiście zupełnie inna stylistycznie niż albumy z lat 80tych.

[gumbyy]

Ten album powinien być krótszy 8-9 numerów i byłaby bardzo mocna pozycja w dyskografii. Oczywiście zupełnie inna stylistycznie niż albumy z lat 80tych.

No bo to lata 90. już

Dwa do odstrzelenia są już wybrane - WW i TA

[wojakwojak]

Chyba jestem jedynym (jednym z niewielu), którzy lubią i WW i TA. Owszem są trochę inne, ale jak najbardziej pasują do stylu z okresu NPFTD/FOTD.
TA to trochę takie AC/DC. Ja z tej płyty zawsze bardzo lubiłem także FITK (zalatuje trochę LedZep). Judas ma coś w sobie, ale patrząc "obiektywnie" (:)) jest to kawałek spod znaku hair metal lub czegoś w tym stylu.
Dla mnie najgorsze na tej płycie są: Fugitive (koszmarny refren, zwrotki nie lepsze, klejone, nie pasujące jedno do drugiego), Childhoods End (znowu tragiczny refren). Kiedyś bardzo nie lubiłem też Misery, ale teraz mniej mi przeszkadza.
W sumie jest to dobra płyta i dość często jej słucham.

[gumbyy]

Chyba jestem jedynym (jednym z niewielu), którzy lubią i WW i TA. Owszem są trochę inne, ale jak najbardziej pasują do stylu z okresu NPFTD/FOTD.
TA to trochę takie AC/DC. Ja z tej płyty zawsze bardzo lubiłem także FITK (zalatuje trochę LedZep). Judas ma coś w sobie, ale patrząc "obiektywnie" (:)) jest to kawałek spod znaku hair metal lub czegoś w tym stylu.
Dla mnie najgorsze na tej płycie są: Fugitive (koszmarny refren, zwrotki nie lepsze, klejone, nie pasujące jedno do drugiego), Childhoods End (znowu tragiczny refren). Kiedyś bardzo nie lubiłem też Misery, ale teraz mniej mi przeszkadza.
W sumie jest to dobra płyta i dość często jej słucham.

O widzisz jak pięknie "mamy na odwrót" bo ja bardzo lubię i "ChE" i "TF"

[pz]

Childhoods End to u mnie top2 tej płyty obok Be Quick. Fugitive też lubię.

Trzeci do odstrzału to uwielbiana przez część forumowiczów ballada.

[sajki]

Świetny album, jeden z moich ulubionych od Maiden. Apparition i Warrior rzeczywiście są typowymi zapychaczami i odstają poziomem od reszty. Judas w topie moich wałków, wydaje się, że świetnie by wypadł live.

Tak, Judas wprost stworzony do grania live. Szkoda, że nigdy do tego nie doszło.
A Wasting Love jest świetny, bez cienia wątpliwości najlepsza ballada IM.
Mi, oprócz TA i WW zawsze jeszcze przeszkadzał Chains, chyba przez refren, ale jak teraz słuchałem, to wszedł bez problemu.

[nugz]

Oczywiście - Wasting Love to heavy metalowa NAD-ballada

[gumbyy]

Wasting jest ok. Ja osobiście mało ballad lubię, a ta ma u mnie status akceptowalny

[pinio]

Na 12 kawałków - jak dla mnie - sześciu mogłoby nie być (Fear is the Key; Wasting Love; The Fugitive; Chains of Misery; The Apparition; Weekend Warrior). To najwięcej z płyt IM w ogóle. Reszta - 1 świetny (Fear of the Dark), 3 bardzo dobre (Afraid to Shoot Strangers; Childhood's End; Judas Be My Guide), 2 niezłe ( Be Quick or Be Dead; From Here to Eternity).
Przy braku tych sześciu pierwszych nie czułbym się jakoś poszkodowany. Tyle, że zostałoby jakieś 26-28 minut muzyki. Trochę mało. Kojarzę też, że najczęściej używanym określeniem dla tej płyty wśród Sanatorian było (a może i jest) - NIERÓWNY i to tak dość skrajnie. Dobre to wskazanie - sporo na tej płycie No Prayer słychać, czyli takiego mało-maidenowego IM. Za to kilka tych dobrych kawałków ratuje płytę i pozwala ją spokojnie odpalać. Co najwyżej czasem skipując.
Judas Be My Guide na koncercie - miodzio!!!

[Siwy]

Jak dla mnie Fear is the Key to taki fhuj b-side i nie wiem po co go pakowali na płytę. Bez The Apparition też by się obeszło, chociaż lubię moment przejścia do Judasza. Wyśmiewane Chains i Weekend Warrior zawsze lubiłem. Wasting i Fugitive jest nawet ok.

[Clanowy]

Ja z kolei lubię "Weekend Warrior". Solówki mi bardzo podeszły.

[Piotr Lange]

Świetny album z dwoma, może trzema słabszymi numerami. Generalnie jest to nieco inny, bardzie "rockowy" IM ale to nie znaczy, że gorszy.