The Book Of Souls - opinie na temat nowego albumu

[Pierre Dolinski]

Pierwsze słysze, że LaBrie był brany pod uwagę jako nr. 1 na stanowisko wokalisty w Maiden. Harris w wywiadach wielokrotnie podkreślał, że chcą Brytyjczyka. Wobec takich jego deklaracji powyższe dywagacje należy traktować jako jakieś tam wyssane z palca fantazje Internetu.
Ja cieszę się, że LaBrie do Maiden nie dotarł, bo mielibyśmy koncerty w stylu "piejo kury piejo". W ostatnich latach gość śpiewa jakby ktoś mu ptaka skalpował.

[Deleted User 2259]

Można nawet o tym w ich biografii poczytać, ostatecznie do niczego nie doszło bo DT miało swoje Images i byli coraz bardziej popularni, to była słuszna decyzja a Maiden potrzebowało odmiany czyli kogoś takiego jak Blaze.

[LukaSieka]

Na pewno jeszcze były rozmowy i przymiarki do Belladonny z Anthrax, ale jak ktoś pisał wyżej Harris chciał w ostateczności Brytyjczyka.

[mad]

Ech tam, podwyższam z 7 na 8. Głównie dlatego, że jakoś nie zbrzydły mi króciaki, a tytułowy i ostatni nadal wydają się znaczącymi dziełami. Ogólnie rzecz biorąc, dobre melodie panowie skomponowali. Któryś z recenzentów słusznie wytknął zespołowi pośpiech w nagraniu, a ściślej mówiąc chodziło chyba o zbyt krótki czas między krystalizacją pomysłów a nagraniem. Takie rzeczy powinny trochę odleżeć.

[dostoevsky]

Dzisiaj mam wrażenie muzycy Iron Maiden w studio świetnie się bawią, tak jakby dopiero co wrócili z wakacji. Wydanie płyty ma być tylko okazją do spotkania się i wyruszenia w kolejną trasę, większą od poprzedniej. Oni się bawią, fani już nie do końca. Czyli odwrotnie niż u Blackmore'a czy Dio, którego nawet tak spokojny człowiek jak Iommi nazywał muzycznym dyktatorem.
Wiecie jak powstawały pierwsze wersy do Number of the Beast? Martin Birch wręcz wymuszał od młodego Brusa kolejne powtórzenia aż do zadawalającego go efektu. To wyobraźcie sobie jak musiał katować Ironów przy dłuższych kompozycjach.

Otóż to! Panowie robią sobie piknik z nagrywania płyty, bo wiedzą, że im już dosłownie wszystko wolno, choćby Bruce fałszował, to i tak się znajdzie nurt obrońców twierdzących, że to takie fajne, rockowe, luzackie, świeże albo że taka już jego artystyczna dusza i widocznie taki zastosował środek wyrazu W efekcie ostatnie 3 płyty (ktoś pewnie doda 4, ale dla DoD mam bardzo dużą tolerancję) brzmią jak jam sessions, co w obecnej formie Bruca wychodzi kiepsko. Z samodyscypliną u naszych dziadków chyba nie jest za dobrze, więc przydałby się jakiś muzyczny dyktator

A skąd Ty kurczę syzygy możesz wiedzieć, że tak się właśnie dzieje? Rozmawiałeś z nimi? Byłeś z Maiden w studio?

Oni się bawią, fani już nie do końca.

I tutaj dotykasz sedna sprawy - jestem fanem i świetnie się bawię słuchając tej płyty. Ale dopuszczam myśl, że niektórym fanom TBOS może się nie spodobać.

Ale może Ty nie jesteś fanem, tylko fanatykiem? No bo jak nazwać osobę, która pisze takie rzeczy?
Rany, to tylko heavy metal. Mam nadzieję, że nikt sobie życia nie odebrał z powodu zawodu spowodowanego ostatnim albumem Maiden.

[nurni]

W ostatnich dniach to ja użyłem tego zwrotu - jeżeli to mnie miałeś na myśli (nie cytowałeś), to doczytaj proszę której płyty to dotyczyło.
Jak do tej pory TBOS jeszcze nie dostało ode mnie jakiejkolwiek 'cyferkowej' oceny.

Aż sprawdziłem, żeby nie było niedomówień - nie, nie o Ciebie chodziło A kij w mrowisko został wbity plugawiąc skandalicznie niską notą EOTC

Wolałem zareagować, bo szybko można tu na forum załapać jakąś 'łatkę'

[etoo]

Teraz ja wyrażę sowją opinie, po wielu wielu przesłuchaniach. Bałem się że będzie tak jak z ostatnią płytą, tj. zachwyt i z czasem wszystko runie w ch*j. Ale na szczęście jest genialnie. Cudowny album, mroczny.. klimat X factora i AMOLAD. TFF zostaje zmiazdzone totalnie. DOD takze przegrywa jako całość(chociaż kawałek tytułowy DOD bije na głowę całe book of souls) Man of .. i tears of .. najgorsze kawałki, do których nie wracam. 3 szybkie kllery na wysokim poziomie, i kazdy z nich zjada alchemista. To co sie dzieje w części instrumentalnej red and black to po prostu obłęd !!! nie mam słów na to.... the grat unknown? genialny kawałek.. za krótki numer niestety co wkurza mnie bardzo.. ale melodia siedzi w bani cały czas. shadows of the valley? przejechał pomnie niczym walec po asfalcie, niesamowicie intensywny i jak wiece sami najwięcej korzeni Ironów można w nim usłyszec. no i otwieracz najlepszy od 15 lat. jest naprawde madafaka zaje*scie z chlopakami, oby tak dalej

[matik]

Im bardziej ciemno robi się za oknem , tym bardziej wchłania mnie ta muzyka. Mroczny , zagadkowy , majestatyczny album . Od lat takiego nie było w wykonaniu tego zespołu. Słuchawki na uszach i świat na 92 minuty przestaje dla mnie istnieć .

[Mr. M]

Po 10 dniach słuchania mogę w końcu napisać jakieś konkretniejsze opinie. Przede wszystkim album jest... równy. Z jednej strony bardzo tego brakowało po ostatnich 3 albumach, gdzie zdarzały się kawałki wybitne i kawałki, przy których po głowie chodziło pytanie "jak oni mogli coś takiego nagrać? po co?". Z drugiej... tym razem nie ma ani tego ani tego. Jedynie Empire of the Clouds wyrasta na arcydzieło, któremu skłonny będę postawić ocenę 10/10, reszta plasuje się między 6/10 (nieźle, powyżej przeciętnej) a 8/10 (bardzo dobrze). Jeszcze tytułowy i opener klimatem, kompozycją i całością samą w sobie podchodzą pod świetne (9/10), ale nie wybitne jednak kawałki. Po pierwszym przesłuchaniu byłem zachwycony produkcją albumu... która okazuje się chyba jego największą bolączką. Nie męczy, nie ma większych wad, ale brakuje jej wyrazistości, która nadawałaby całości odpowiedni klimat i charakter jedyny w swoim rodzaju (co ma praktycznie każda poprzednia płyta Maiden). Po kilkunastu przesłuchaniach wciąż nie mogę sobie w głowie odtworzyć większości utworów. Mam nadzieję, że po kolejnych nastu (a najlepiej kilkudziesięciu odsłuchach, jeśli na tyle będzie ochoty, a oby) nabierze "tego czegoś". Może tak się stać, bo Jedenastki A.D. 2015 słucha się przyjemnie, nawet przy całościowym słuchaniu w ogóle nie czuć tych 92 minut.

Na razie oceniam The Book of Souls na 7,5/10. Ocena balansuje pomiędzy "dobry" a "bardzo dobry" i mam nadzieję, że jeszcze się podwyższy. Album wydaje się lepszy niż cokolwiek nagranego w latach '90 +AMoLaD, lecz słabszy niż cokolwiek nagranego w latach '80 + BNW. Może okaże się lepszy niż DoD i TFF, ale do pierwszej 8 raczej nie wejdzie.

[Dimetylotryptamina]

Przesłuchałem kilkanaście razy najnowszy album, ciężko w skupieniu przetrawić te 92min. Zaskoczenia nie ma, panowie kontynuują to co na "A Matter..." i "Final Frontier", czyli krótko mówiąc tak jak na poprzednich płytach tak i na tej jest OK, bez fajerwerków. Największa wada dla mnie to dłużyzny...dłużyzny i jeszcze raz dłużyzny, czasami to przypomina jakiś jam session, były momenty w których się nudziłem. Bruce standardowo stęka przy wyższych partiach, mieliśmy już tego przedsmak na singlu "Speed Of Light", po za tym wokalnie bez zastrzeżeń . Sporo autoplagiatów, ale jeżeli takie AC/DC czy Motorhead mogą łoić na jedno kopyto, to czemu Iron Maiden nie? Zwłaszcza byłem zdziwiony podczas "Shadows of the Valley" gdy usłyszałem na początku "Wasted Years" oraz "Book Of Soul" (btw świetny kawałek) i intro łudząco podobne do "Talisman",takich autoplagiatów jest więcej, ale nie przeszkadzają w ogólnym odbiorze.
Pomimo swoich wad albumu słucha się dobrze, są te kiczowate melodyjki gitarowe które uwielbiam,
jest utwór z "łoooo" (The Red and the Black), są bardzo dobre rockery typu "When the River Runs Deep" czy "Death or Glory", są też utwory które zupełnie mi nie podchodzą, czyli "Tears of a Clown" i "The Man of Sorrow". Standardowo na koniec nie zabrakło numeru epickiego..."Empire of the Clouds", wstęp jest piękny, pianino, skrzypce, nie obraziłbym się gdyby więcej klasycznych instrumentów występowało w takiej muzyce (i nie mówię tu od razu o jakiś orkiestrach tylko pojedynczych instrumentach)...gdzieś koło 10min zaczyna się trochę zbyt długie ogrywanie jednego schematu, ale co tam...jest w porządku.
Iron Maiden niczego już udowadniać nie musi, swoje w historii muzyki zrobili.
Arcydzieło to nie jest, ale solidny album jak najbardziej.

1. If Eternity Should Fail 7/10
2. Speed Of Light 5/10
3. The Great Unknown 7/10
4. The Red And The Black 8/10
5. When The River Runs Deep 9/10
6. The Book Of Souls 9/10
7. Death Or Glory 7/10
8. Shadows Of The Valley 7/10
9. Tears Of A Clown 4/10
10. The Man Of Sorrows 2/10
11. Empire Of The Clouds 8/10

[mimski]

Po kilkudziesięciu przesłuchaniach daje 8/10. Kilka świetnych kawałków, kilka wspaniałych momentów, parę wypełniaczy, ogólnie album daje radę. Jedyny kawałek który średnio mi wchodzi to Tears Of a Clown. Reszta całkiem fajna z bardzo jasnymi punktami tj. The Red And The Black, When The River Runs Deep, The Book Of Souls. Co do ostatniej suity to bardzo ciekawe urozmaicenie płyty i ogólnie twórczości Maiden. Kawałek dobry, aczkolwiek w moim prywatnym zestawieniu na razie przegrywa z wymienioną trójką w środku albumu.

Brzmienie albumu jest znośne, ale bez zachwytów, podzielam opinię, że momentami mamy do czynienia ze ścianą dźwięku, kiepsko jest też z uwypukleniem 3 gitar.

Nie wiem czy nie jestem przewrażliwiony, ale mam odczucie, że w paru miejscach panowie grają nierówno, jak również w niektórych solówkach dźwięki nie są odpowiednio dociągnięte, co na płycie studyjnej nie powinno mieć miejsca.

[Hospes]

Nareszcie pierwszy odsłuch albumu! :-) Od razu całość na raz.
Pierwsze wrażenia:
- brzmienie, a dokładniej to co wyłapuję z kolumn: mam wrażenie, że za mocno schowane wysokie tony (podkręciłem bardziej na wzmacniaczu soprany niż przy słuchaniu innych płyt); jakby za bardzo schowana perkusja, uderzeń nie słyszę aż tak soczyście i wyraźnie jak bym chciał; w niektórych fragmentach tak jak bym nie słyszał dość wyraziście ścieżek partii gitarowych; ale generalnie może być
- naprawdę nie odczułem (w złym sensie) aby najdłuższe utwory się ciągnęły i nużyły, zresztą całe 2 CD zleciały mi bardzo płynnie
- niestety póki co żaden z utworów (przypomnę pierwszy raz słuchany) nie zachwycił mnie w ten sposób, abym wychwycił coś szczególnie wyróżniającego, wybijającego się, nadzwyczaj charakterystycznego (może dla lepszego zobrazowania podam, że niegdyś gdy pierwszy raz usłyszałem np. "Hallowed...", "Rime...", "Alexander...", "Seventh son...", "Paschendale", "The legacy", "The nomad", "Isle of Avalon" to już wtedy odebrałem je jako coś znakomitego jako całość, wiedziałem, że raczej nie ma szans aby w przyszłości gorzej je odebrać - i tak jest dotąd), chociaż większą uwagę zwróciłem na utwór tytułowy, "Shadows of the valley" czy "The red and the black"; bardzo dobrze się słucha również tasiemca-rekordowca zamykającego wydawnictwo; otwieracz jest dosyć charakterystyczny, ale nie bardzo mi się zgadza końcówka z tym przerobionym elektronicznie głosem - może po czasie się przyzwyczaję
- wydaje mi się, że im więcej posłucham tym więcej dobrego będę mógł powiedzieć o nowym albumie; cieszę się że go kupiłem i będzie w przyszłości do czego wracać, ale - nawiązując trochę do tego co powyżej napisałem - spodziewałem trochę bardziej piorunującego wrażenia przy pierwszym zapoznawaniu się.
To tyle na razie z mojej strony, może trochę chaotycznie ale starałem się na szybko na gorąco podzielić się wrażeniami.
Acha, być może odbiór brzmienia zawdzięczam temu, że dopiero co uporałem się (mam nadzieję) z bolesną infekcją ucha potem już będę słyszał tylko dobre rzeczy :-)
Dobry album!

[Deleted User 2259]

Nowy album ma 3 miejsce pod względem średniej na Progarchives, nieźle 4.06/5 wyżej stroją tylko Powerslave i 7 syn

[Hospes]

Tak jak się spodziewałem - im więcej słucham "The book of souls" tym lepsze przyjęcie nowego albumu. A są na nim również znakomite fragmenty. Słuchałem więcej - tak się jakoś złożyło - pierwszego krążka więc ogólnie o jego zawartości. Liderem jest u mnie póki co utwór tytułowy. W nim niemal nic bym nie zmienił gdyby dano mi możliwość "grzebania" przy sprzęcie w studio. Może wydłużyłbym nawet nagranie, a dokładniej jego część drugą. Wysoka nota także dla "The red and the black" oraz "If eternity should fail". Potem to chyba "When the river runs deep" (bardzo awansował po kolejnych przesłuchaniach) i w końcu utwór singlowy oraz "The great unknown". Nie ma słabych punktów, nie tylko na CD1 ale i na CD2. Jeśli chodzi o drugi krążek to wyróżniłbym "Empire of the clouds" i chyba "Shadows of the valley". Jest też jeden utwór, o którym szczególnie mogę teraz napisać, że nie został wykorzystany jego potencjał: "The man of sorrows". Zaczyna się bardzo dobrze, lecz później jakby traci na wartości. Ale ogólnie jest przyzwoity. Odbieram go trochę jak "The man who would be king" na "Final frontier".
Do tego powtórzę jeszcze to, co już powyżej w tym temacie napisałem: album płynie równo, nie męczy mnie wcale słuchanie pomimo tak dużej porcji muzyki. Chce mi się do niego wracać jak najprędzej. Odstawiłem na razie inne płyty. Ciekaw jestem, kiedy przyjdzie pierwsze nasycenie.
Oby to nie był ostatni studyjny album. Już chciałbym kolejnego, nowego materiału

[Deleted User 2259]

Zauważyłem spadek aktywności w tym temacie, kiedyś tematy o nowych albumach potrafił się ciągnąć miesiącami

[Clanowy]

Zauważyłem spadek aktywności w tym temacie, kiedyś tematy o nowych albumach potrafił się ciągnąć miesiącami

Wszyscy słuchają a nie siedzą na forum

[Deleted User 2259]

Albo co mieli powiedzieć to powiedzieli

[syzygy]

Nie słucham już - męczy mnie jako całość bardzo. Po dość intensywnym słuchaniu (ale zawsze bez SoL) dałem sobie spokój na razie. Wygląda na to, że album wyląduje obok AMOLAD i TFF. Plusem w tym wszystkim jest to, że sobie dysko IM odświeżyłem

[Deleted User 2259]

Powiedział co wiedział

[matik]

Zauważyłem spadek aktywności w tym temacie, kiedyś tematy o nowych albumach potrafił się ciągnąć miesiącami

Wszyscy słuchają a nie siedzą na forum

Jakbyś zgadł . Słuchają i nie mogą wyjść z podziwu . Trudno oceniać i komentować 92 minuty perfekcji