Senjutsu - opinie

[Deleted User 2259]

Moja ocena po 5 odsłuchach - 6,5/10

[Geri666]

Daję 3 za te cięzkie gitary. Reszta bez ładu i składu.

Ciągnie się, walec.

[Tweener]

Refren nawet dobry, ale cały utwór przekombinowany.

[dostoevsky]

Na początku nie ogarniałem do końca tego utworu, ale teraz tak siadł, że z przyjemnością do niego wracam.

To nie jest poziom If Eternity..., ale jeśli chodzi o otwieracze z płyt od powrotu Bruce'a i Adriana to mówimy spokojnie o TOP 3. 8/10.

[Siwy]

Po drugim odsłuchu na spokojnie (czyli trzecim biorąc pod uwagę pierwszy z telefonu) - podoba mi się. Czy przekombinowany? No pewnie, ale chyba wszystko na tej płycie jest przekombinowane

W zasadzie nic mi tu nie przeszkadza, słucha się dobrze, ale polotu w tym nie ma. Takie mocne 6/10

[CzytojestNoweIM?]

Jest to z całą pewnością dobry utwór, dobre wejście bębnów, fajny refren, Dickinson najlepszy od czasów utworu Isle of Avalon z płyty Final Frontier. Teraz minusy, przeciętne sola gitarowe i kompletnie niepotrzebny moment z okolic 5 minuty. W każdym razie obawiałem się o ten utwór, a jest całkiem dobrze. Oby to nie był najlepszy utwór na albumie....słucham dalej. Refren przypomina troszkę Longest Day.

[CzytojestNoweIM?]

Trzeci odsłuch. Faktycznie trzeba tu pochwalić Nicko. Bębni najlepiej od lat. Klimat 15 Satelity lekko wyczuwalny, podobnie wyczuwalny klimat Chemical Wedding. Refren lekko kontrowersyjny, nietypowy jak na Iron Maiden ale wolę to po stokroć niż autoplagiaty. Bardzo podobają mi się tu partie gitar, słychać tu trochę klimatu z Starblind, jest futurystycznie. Co mi się tu nie podoba to druga część utworu, widać, że koniecznie chcieli zrobić otwieracz przekraczający jakieś 5-6 minut. Niepotrzebnie.

[blackcocker]

Zaczynam drugi i ostatni całościowy odsłuch tej płyty. Będę pisał do każdego numeru wrażenia w trakcie słuchania.
Otwieracz mocno mnie zaskoczył, bębny świetne, nadają kupę klimatu i dodają ciężaru, szkoda, że tak rzadko Nicko gra w ten sposób. Riff jest całkiem spoko, ale powtarza się za dużo razy. Solówki niezłe jak na tą płytę. Refren na który tylu narzekało jakoś nie przeszkadza mi, jest całkiem spoko. Melodyjka, która leci w jego trakcie to przykład jak powinna brzmieć melodyjka na zwrotkach Stratego. Po solówkach i refrenie fajny moment, szkoda że ma się wrażenie, że Dick zaraz wyzionie ducha. Jest 5:15, a ja czuję, że ten numer powinien zostać skończony w tym momencie, ale mamy solówkę, którą już nie raz u Maiden słyszeliśmy i znów Dick, któremu zaraz pęknie mózg. Totalnie niepotrzebne to powtarzanie refrenu znów. Oj tak, ten numer jest duuuużo za długi. Te klawisze mi nie przeszkadzają, mimo że brzmią dość tandetnie, może dlatego, że są naprawdę subtelne. Ogólnie całkiem spoko numer 7/10. -1 za długość

[Emilio]

Numer powinien trwać 5 minut, nie wiem czego oni się uparli na takie rozwlekanie każdego kawałka. Fajna bębny i gitary, gdyby zrobić parę małych przycięć byłoby lepiej bo ten bridge jest za długi... 7/10

[pz]

Dla mnie sprawia wrażenie nieuporządkowanego. Są tam fajne pomysły, które mi się podobają: perkusja, riff, sola, tylko to jakoś tak nieposkładane do kupy. Powinni dłużej nad tym popracować a mógł być bardzo dobry numer mimo, że mało maidenowy.

[Frank Drebin]

Fajne, ciężkie bębny. Lubię pierwszą połowę tego numeru do solówek włącznie, niestety wszystko psują następujące później, rozwleczone, nudne wokalizy. Dobra końcówka. Jakby wspomniana końcówka następowała po drugim refrenie, byłoby b. dobrze, a tak tylko trochę naciągane 6/10

[remi]

Gdy przetłumaczyłem utwór, zrobiłem a'la teledysk z obrazkami japońskich oblężeń murów (z Google) i podłożyłem audio z CD - to jak puściłem na TV rzeczywiście miało to filmowy wymiar! (Jak z recenzji w Metal Hammer chyba "cinematic masterpiece"). Dodałem też Stratego i Hell on Earth = razem trylogia zyskuje

[Bon Dzosef]

Jedyny numer z płyty, którym się nie jaram. Zabrakło tam jakiegoś pierdolnięcia, kropki nad i.

[Saimon1995]

Podoba mi się ten otwieracz - robotę robi przede wszystkim "plemienna" perkusja Nicko. Jestem ciekawy, jak ten numer będzie rozpoczynał koncerty, czy się sprawdzi...

[remi]

Jedyny numer z płyty, którym się nie jaram. Zabrakło tam jakiegoś pierdolnięcia, kropki nad i.

No jest - IMO ten moment po "rozpaczliwym" drugim po-refrenie
są "optymistyczne" dwie zwrotki w pogodnym nastroju, że jednak się obronią:

"Teraz pod oblężeniem mamy tą siłę, by ich przytrzymać!
Musimy uwierzyć, że możemy ich odeprzeć!
Wiara w te lata nauki od przodków!
Miejmy to przekonanie, że możemy obronić Mur!

Jeśli chcą – niech próbują i tak ich obalimy!
Walczmy do końca, oni nigdy nami nie zawładną!
Bitwa naszych pragnień- będziemy walczyć do ostatniego!
Czcijmy naszych zmarłych, bo nie walczyli na próżno"

[Sadek]

Ten utwór skróciłbym wycinając drugie przejście i trzecią zwrotkę.

[MaidenFan]

Bruce:
It’s one of my favourite tracks, and it’s going to be a great way to open a set live.

Czyli jeśli doczekamy trasy Senjutsu to właśnie tytułowy otworzy set.

[Clanowy]

Bruce:
It’s one of my favourite tracks, and it’s going to be a great way to open a set live.

Czyli jeśli doczekamy trasy Senjutsu to właśnie tytułowy otworzy set.

Kiedy/gdzie tak powiedział?

[MaidenFan]

https://genius.com/Iron-maiden-senjutsu-lyrics
Przy premierze albumu na Apple Music.
Do większości utworów jest komentarz.

[dostoevsky]

To też "one of my favourite tracks" - i podoba mi się, że w taki oryginalny jak na Maiden sposób otwierają album (i koncert w przyszłości).

IMHO z otwieraczami od reunion sprawa wygląda następująco:

1. Wicker Man - klasa;
2. Wildest Dreams - rocker ze znakomitą częścią instrumentalną i solo, ale niezbyt porywający jako całość;
3. Different World - tu będę nieobiektywny, bo lubię te wokale w stylu Thin Lizzy i solo Adriana, ale jako numer otwierający koncert są lepsze kawałki;
4. Satellite 15... The Final Frontier - najmniej mi się podoba; to intro fajne, ale za długie, natomiast rocker mało ambitny jak na Maiden;
5. If Eternity Should Fail - klasa, chociaż na koncertach mogli Bruce'owi dać lepszy podkład, nie podobało mi się, że puszczali wersję studyjną numeru i dochodziło do dublowania głosu;
6. Senjutsu - to może być bardzo ciekawe wprowadzenie do koncertu, a sam fakt, że zamiast szybkiego rockera mieliby zagrać wolniejszy i dramatyczny numer, który stopniowo wprowadzi słuchaczy do występu, zasługuje u mnie na plusa.