W artykule o nowej płycie, francuski magazyn „Rock Hard” omówił utwór po utworze, załączając urywki tekstów.
Different Worlds
Najkrótsza piosenka na płycie, z chwytliwymi dźwiękami, powinna być singlem, ale wciąż wiadomość ta ma być potwierdzona.
These Colours Don't Run
Epicki tytuł z instrumentalnymi perkusyjnymi/grzmiącymi partiami. Ta piosenka na pewno wyjdzie świetnie na koncercie, za wyjątkiem małego odczucia „już to gdzieś słyszałem”. Duża przerwa ku końcowi, kiedy piosenka kończy się w bardzo spokojny sposób. Ostatnia część żołnierzy: “For the passion / For the glory / For the memories / For the money / You're a soldier / For your country/ What the difference / All the same”. [„za pasję / za sławę / za wspomnienia / za pieniądze / jesteś żołnierzem / za twoje państwo / co za różnica / wszystko to samo”]
Brighter Than A Thousand Suns
Dickinson zaczyna delikatnym głosem i gorącym krzykiem albo w wysokich tonach i to jest powszechne na albumie. Ogromny i chrzęszczący rytm prawie w stylu Metallici, nietypowy dla dźwięków Maiden. Galopujący rytm, Bruce śpiewa ze złością i mocą, potem mała spokojna część i następnie piosenka znowu wybucha ze swoim ogromnym refrenem, odlotowym w finale. Następnie solo w galopującej części rytmu, zaraz przed drugim solo z bardziej spokojną sekcją rytmiczną. Złożona struktura piosenki. Utwór opowiada o nuklearnej eksplozji. „Iron fingers stab the desert sky / How we made God with our hands”. [„Żelazne palce dźgają opuszczone niebo / Tak stworzyliśmy Boga własnymi rękami”]
The Pilgrim
Celtyckie intro z prawie tharshową sekcją rytmiczną. Wściekły riff. Bardziej bezpośrednia piosenka niż dwie poprzednie, ale bez natychmiastowego i łatwego w słuchaniu refrenu. To naprawdę nie jest jeden z tych utworów z oczywistym refrenem, który ludzie będą śpiewać na gigach. Finał celtycki.
The Longest Day
Prawdopodobnie utwór zainspirowany filmem „The Longest Day”, mówi o Normandii podczas drugiej wojny światowej. Rozpoczyna się ogromnym narastającym basowym intro. Mroczna i smutna piosenka. Nicko Mcbrain gra na perkusji jakby była armatą podczas gdy Bruce opowiada horror: „From paper soldiers / To bodies on the beach" [„Z papierowych wojowników / do ciał na plaży”] albo też „The water is red / With the blood of the dead” [„Woda jest czerwona / z krwi śmierci”]. Potem perkusja brzmi a la „Charlotte the Harlot”. Ta piosenka na żywo okaże się fantastyczna i prawdopodobnie Maiden spróbuje na niej scenografii podobnej do „Paschendale” albo w tym stylu. Fantastyczny utwór, naprawdę wyróżnia się na płycie.
Out Of The Shadows
Ciężkie tempo na początku w stylu ciężkiej, potężnej ballady. Jedna z bardziej prawdopodobnych piosenek jaka może być wybrana na singiel. *tłumacz miał problemy z tą częścią*. Podwójne gitary (prawdopodobnie akustyczne). Zaskakujący utwór, bardzo interesujący.
The Reincarnation of Benjamin Breeg
Dickinson mówi, że będzie to pierwszy singiel. Piosenka zaczyna się długim intro, narracyjne intro śpiewane przez Bruce’a: „Let me tell you about my life/ Let me tell you about my dreams” [„Pozwól że powiem ci o moim życiu / Pozwól że powiem ci o moich marzeniach”]. Naprawdę ciężki i potężny rytm, dosyć nietypowy jak na Iron Maiden. Piosenka opowiada o reinkarnacjach i medium. „I'm able to see things / Things I don't want to see” [„Jestem w stanie ujrzeć rzeczy / rzeczy, których widzieć nie chcę”]
For the Greater Good of God
Typowy epicki utwór stworzony przez Steve’a Harris’a, kompozycje tego typu znajdziemy na prawie każdej płycie Maiden. Uczucie poznanych już wcześniej dźwięków, reprezentuje klasyczne kompozycje ‘Arry’ego. Celtycki refren, długie partie instrumentalne. Piosnka opowiada o znęcaniu na tle religijnym i złych sprawach: „Religion has a lot to answer for” czy też „He gave his life for us/ He fell upon the cross (...) / Tell me why” [„Religia na wiele musi opowiedzieć”, „Oddał życie za nas / upadł na krzyżu (...) / Powiedz mi dlaczego”]
Lord of Light
Kolejne powolne rozpoczęcie, zanim piosenka uderzy. I ponownie Bruce śpiewa delikatnie aniżeli na wysokich rejestrach w pierwszej części utworu. Rezultat tego jest wybitny, znakomity, a konstrukcja refrenu może odnosić się do „Where Eagles Dare”.
The Legacy
Długie akustyczne intro, spokojny głos Bruce’a. Kiedy rytm daje kopa to rozwija się do ściany dźwięków Black Sabbath z ery z Dio. Zbiorowe partie wokalne, kolejna świetna piosenka, która zachęca do szacunku i otwiera duszę: „Why can't we treat our fellow man / With more respect”. [„Dlaczego nie potrafimy traktować naszego kumpla / z większym szacunkiem”]
Wnioski:
Ta płyta jest o wiele lepsza od „Dance Of Death” i symbolizuje świetne zjednoczenie się zespołu. Posiada wiele długich i epickich piosenek, prawdopodobnie zainspirowanych sukcesem Paschendale. Głównym tematem jest wojna potępiana w utworach takich jak „These Colours Don't Run”, „The Longest Day” i „The Legacy”: „Sent off to war / To play little games (...) / Some strange yellow gas / Has played with their minds / Has redemmed their eyes” [„Wysłani na wojnę / żeby zagrać w gierki (…) / Jakiś dziwny żółty gaz / Pogrywa z ich umysłami / zatracając ich oczy”]. Ludzie, którzy kochają długie utwory, będą usatysfakcjonowani, prawdopodobnie mniej ci, którzy lubią krótsze. Nie ma takich chwytliwych utworów jak „Killers”, „Be Quick or be Dead”, „Run to the Hills”. Przez to Maiden wykazuje się ogromną odwagą i znowu udowadnia, że robi co chce. Kolejność piosenek jest dobrze przemyślana i album jest niezłym miksem tradycyjnych i nowoczesnych dźwięków. (szczególnie wyróżnia się rytm i riffy, które są cięższe niż w przeszłości oraz mniej konwencjonalne i standardowy wokal doskonałego Bruce’a Dickinson’a, który dużo eksperymentuje – że mucha nie siada).
Album ten wymaga więcej niż jednego przesłuchania, żeby być całkowicie zrozumiałym.
Wyróżniające się utwory:
These Colours Don't Run
The Longest Day
The Reincarnation of Benjamin Breeg
Lord of Light
The Legacy
Główne aspekty, o których mówił Steve Harris we francuskim wywiadzie:
Płyta nie jest concept albumem. Większość piosenek jest o tym samym, ale zdecydowanie nie jest to concept.
Część tekstu „Different WorldS” „It's not too late to learn” [„Nie jest za późno na naukę”]. Steve mówi, że „world”, a ludzie nie uczą się na własnych błędach. (więc Steve proszę uniknij edytowania innych video albo powróć do stylu Miaden LOL).
Steve definiuje płytę jako bardziej „epicka” niż progresywna, chociaż uznaje, że ma elementy progresywne takie jak długość piosenek.
Steve odpowiada na pytanie „co się dzieję kiedy innym nie podobają się twoje piosenki i chcą je odrzucić”. Steve mówi, że to się nigdy nie zdarza i śmieje się stwierdzając, że po raz pierwszy zdał sobie sprawę, że nigdy nie odrzucili jego piosenek.
Janick napisał intro dla „The Pilgrim”, które Steve odrzucił i zmienili je.
Zespół uwielbia grafikę do nowej płyty.
Długa rozmowa na temat jego przeszłości w zespole, czego się nauczył etc.
Chcą wydać drugą część historii i wyruszyć w trasę, ale jeszcze nie zaplanowali koncertów.
DVD „Live After Death” będzie wydane w wersji 5.1 I Steve mówi, ze wypadnie to świetnie.
Steve żałuje, że nie ma materiałów z Somewhere On Tour, mają tylko materiał filmowy Sheffield i trochę japońskiego. Mówi, że wie, że bootlegi krążą.... (Sheffield nie jest całym koncertem).
Pytanie: Dlaczego nie zrobicie trasy z materiałem tylko z Powerslave-SIT-7th son-No prayer? Steve mówi, że byłoby to fantastyczne, zagrać te dźwięki na żywo, ale nie wie jeszcze, czy ograniczą się tylko do tych 4 albumów, chociaż na pewno podobałoby mu się to.
Steve nie chce ujawnić szczegółów na temat koncertowej setlisty, mówi, że będzie to bardzo spektakularne, ale kocha stare dzieje, kiedy nie było Internetu, a ludzie byli zaskoczeni podczas show. Powiedział, że czeka aby to zobaczyć.
Steve’a czasami bolą plecy, czasami nie, rozważał operację, ale nie ma pewności i woli pozostać tak jak jest, z bólem od czasu do czasu.
Tłumaczenie EvE
© Sanktuarium - Polski Fan Klub Iron Maiden & Iron Maiden Holdings Ltd. 1999-2013