A REAL LIVE ONE

A Real LIVE One to kolejna koncertówka. Jest to zbiór najlepszych nagrań z trasy "Fear Of The Dark Tour". Po tak dobrej płycie jaką była "Live After Death" nie sposób A Real LIVE One do niej nie porównywać. Po pierwsze Live After Death zawierała kawałki z jednego miejsca - Long Beach Arena, na A Real LIVE One są utwory z wielu miejsc i z wielu państw. Po drugie produkcją Live After Death zajmował się Martin Birch a na nowej płycie za wszystko odpowiadał Steve Harris. Wraz ze zmianą produkcji diametralnie zmienił się charakter albumu. Nie ma już tak selektywnych gitar, jakość dźwięku jest jakby gorsza. W przeciwieństwie do płyty z '85 roku na A Real LIVE One publiczność jest zmiksowana dużo głośniej co wzbogaca album o typowe brzmienie "live". W reedycji tej płyty w roku '98 A Real LIVE One zostało połączone z następną koncertówką A Real DEAD One w jeden 2-płytowy album o

"Be Quick Or Be Dead" (Super Rock '92 - Mannheim, Germany) - Podobnie jak w "Holy Smoke" gdzie tekst mówił o zakłamaniu i chciwości "telewizyjnych księży tak tutaj mamy te same "zalety" tyle, że odnoszą się one do polityków.

"He says you must vote for what you want to hear Don't matter what's wrong as long as you're allright So pull yourself stupid and rub yourself blind."

Tekst mówi głównie o pieniądzach i ciemnych interesach "kręconych" przez białe kołnierzyki. Jeśli ktoś wchodzi w ten cykl krwiożerczego biznesu, musi być sprytny i szybki aby nie skończyć marnie - czyt. zostać bankrutem. Tytuł utworu pochodzi z Biblii - choć numer ten nie jest Pismem Świętym inspirowany..

2 Tm 4, 1 "Zaklinam cię wobec Boga i Chrystusa Jezusa, który będzie sądził żywych i umarłych, i na Jego pojawienie się, i na Jego królestwo" tytule "A Real LIVE DEAD One"

"From Here To Eternity" (Valbyhallen - Copenhagen, Denmark)- to teoretycznie bardzo łatwy w interpretacji utwór. Jest motocyklista, jest kobieta, jest związek.

"She fell in love with his greasy machine"

Jednak opierając się na filozofii Freud'a, tekst równie dobrze może stanowić symbolikę seksu.

Teraz jeśli będziemy wnikać jeszcze bardziej znajdziemy tu aluzje do sagi o "Charlotte" ! Wielu fanów uważa ten kawałek za 4 część tej opowieści (1-Charlotte The Harlot, 2 - 22 Acacia Avenue, 3- Hooks In You, 4 - From Here To Eternity).

"They took a tumble at the devil's bend The beast and Charlotte they were two of a kind, They'd always take the line from here to eternity "

Kolejny kawałek to "Can I Play With Madness" (Brabanthallen - Den Bosch, Holland) - jest to ciąg dalszy opisu życia ojca Siódmego Syna. Będąc jeszcze młodzieńcem, chłopak czuje ,że dzieje się z nim coś dziwnego. Coś czego nie potrafi zrozumieć pomimo tego, że bardzo by chciał. Szukając wiedzy spotyka się z jasnowidzem i u niego próbuje dowiedzieć się czegokolwiek o swojej przyszłości. Magik z pomocą kryształowej kuli zagłębia się w duszę chłopca.

"Can I play with madness? – the prophet looked and he laughed at me Can I play with madness? – he said you're blind too blind too see"

"Wasting Love" (La Grande Halle De Villette - Paris, France) - wbrew tytułowi nie jest to piosenka o miłości. Mówi za to o pustce i płytkości życia osób, których jedynym celem w życiu jest zaliczanie kolejnych "lasek" i dobrej zabawie.

"Spend your days full of emptiness, spend your years full of loneliness Wasting love in a desperate caress, rolling shadows of nights"

Klimatem utwór ten bardzo przypomina "Wasted Years".

"Maybe one day I'll be an honest man, Up till now I'm doing the best I can Long roads, long days of sunrise to sunset, sunrise to sunset"

"Tailgunner" (La Patinoire De Malley - Lausanne, Switzerland) - można uznać za "Aces High" Part II. Przy czym należy zauważyć, iż w "Aces High" mowa była głównie o myśliwcach a w "Tailgunner" tematem przewodnim są bombowce. Numer ten opowiada o "ciężkim" lotnictwie w czasie "Drugiej Wojny Światowej" oraz o kilku sytuacjach, które zdarzyły się podczas tego okresu.

"Trace your way back 50 years To the glow of Dresden – blood and tears"

v To wspomnienie jednego z najbardziej kontrowersyjnych ataków na Niemcy, podczas 13 i 14 lutego 1945r. Atak na Drezno był jednym z najbardziej zaskakujących bombardowań roku '45. W tym niemieckim mieście nie było żadnych fabryk, bunkrów itp. co mogło stanowić o strategicznym celu. Było wręcz przeciwnie, ponieważ ludność cywilna z takich "wojennych celów" jak Berlin, Hamburg przenosiła się do tego historycznego miasta aby uniknąć bombardować. Jaka była więc przyczyna, prawie całkowitego zniszczenia Drezna i zabicia ponad 100 tys. cywilów? Nie da się ukryć, iż w owym czasie pomimo tego, że Alianci ściśle współpracowali z Sowietami to jednak Stalina bali się wszyscy. Na najwyższym szczeblu dowództwa zapadła decyzja - należy zaatakować miasto, które jest jednym z symboli Niemiec i gdzie nie ma wojska. Wybrano Drezno i upieczono dwie pieczenie na jednym ogniu. Alianci pokazali Sowietom, że są gotowi na wszystko natomiast Niemcy zostali kolejny raz delikatnie mówiąc skarceni za swoje zwierzęce czyny tj. obozy koncentracyjne i holokaust (o których to już co nieco wiedziano).

"The weather forecasts good for War Cologne and Frankfurt? have some more!" tytule "A Real LIVE DEAD One"

I jeszcze jedna historia bombardowań, tym razem tzw. nalotów dywanowych, które miały miejsce między 1942 a 1945r i zaczęły się od niespotykanego do tej pory, ogromnego ataku na Kolonię. To podczas tych akcji, na bohatera wyrósł człowiek, który upokorzył Niemcy . Sir Arthur "Bomber" Harris - bo to o nim mowa był kontrowersyjną postacią II Wojny Światowej. Z jednej strony to dzięki niemu Niemcy upadły na kolana ale także przez jego pomysł aby zamiast ataków na cele militarne, bombardować miasta z ludnością cywilnąk, zginęły setki niewinnych ludzi. Zwykli żołnierze RAF-u nazywali go rzeźnikiem jako, iż pan Harris tylko wydawał rozkazy a palenie żywcem niemieckiej ludności zostawił już swym podwładnym... "No radar lock on – skin and bone"

"Nail that Fokker, kill that son"

Mamy tutaj swoistą grę słów, gdzie Steve oraz Bruce chcieli uniknąć przekleństw w swoim utworze. Zacznijmy od tego, iż "Fokker" był samolotem używanym przez Niemców lecz podczas I Wojny Światowej i nie miał nic wspólnego z akcjami lotniczymi w okresie, o którym mowa jest w tekście "Tailgunner". Co prawda Holendrzy, próbowali walczyć na początku lat '40 ubiegłego wieku używając Fokker'ów, ale zaraz potem Holandia poddała się (Maj 1940). Krótko mówiąc nie wydaje się aby tutaj Fokker miał rzeczywiście to oznaczać, w wymowie chodzi raczej o słowo "fucker" - skurwiel.

"Tail-end Charlie in the boiling sky"

Zwrot "tail-end charlie" jest ksywką pochodzącą od pana Charles'a Cooper'a, który był pierwszym tzw. tylnym strzelcem. Wszyscy żołnierze, którzy w bombowcach siedzieli po drugiej stronie samolotu, strzelając ze swych B-17G byli tak właśnie później nazywani.

"The Enola Gay was my last try"

Końcowy wers, kończący zarówno utwór jak i samą wojnę. Enola-Gay to kryptonim bombowca B-29, który 6 sierpnia 1945 roku zrzucił na Hirosimę bombę atomową pieszczotliwie nazwana Little Boy (mały chłopczyk). Jego jedyna misja zaczęła się o godzinie 3 rano, na wyspie Tinian w Archipelagu Mariańskim i zakończyła o 11 rano tego samego dnia, w tym samym miejscu. Pilotem Enola Gay był major Paul Tibbets, który nazwał swój samolot od pieszczotliwego określenia swojej matki.

Tak jak Drezno było początkiem utworu i zarazem początkiem końca wojny, tak Enola Gay i jego ostatni "tylny strzelec" George Caron ostatecznie kończy... "No more Bombers, just one big bomb"

Na koniec ciekawostka, która sprawia, iż tekst "Tailgunner" zaczniemy interpretować całkiem dwuznacznie. W jednym z komentarzy do płyty "No Prayer For The Dying" Bruce zdradził swoja inspirację do tego kawałka a był nią.....film porno o sexie analnym. Możemy więc sugerować, że tekst ma "podwójne dno" i jest utworem o "gay'ach".....

"The Evil That Men Do" (La Foret Nationale - Brussels, Belgium) to jeden z najpopularniejszy utworów tej koncertówki. Tytuł jest cytatem z "Juliusza Cezara" Wiliama Shakespeare (Bruce często cytuje cały fragment). Jednak sam tekst nie ma nic wspólnego z dziełem słynnego Anglika, mówi raczej podobnie jak "Infinite Dreams" o kole życia i śmierci - refleksji na temat uczuć, cierpienia i wyrwania się z doczesnego świata.

"Love is a razor and I walked the line on that silver blade Slept in the dust with his daughter, her eyes red with the slaughter of innocence But I will pray for her, I will call her name out loud I would bleed for her, if I could only see her now"

Wydaje się, że są to wspomnienia jakiejś niespełnionej miłości bohatera albumu "Seventh Son Of A Seventh Son". Uczucia, które było tak głębokie i prawdziwe, iż teraz kiedy nie ma ukochanej, Siódmy Syn zastanawia się nad popełnieniem samobójstwa.

"Circle of fire my baptism of joy at an end it seems The seventh lamb slain, the book of life opens before me And I will pray for you, someday I may return Don't you cry for me, beyond is where I learn"

Kolejny utwór to "Afraid To Shoot Strangers" (The Globe - Stockholm, Sweden). Kawałek opowiada o żołnierzach, którzy walczyli w Zatoce Perskiej w czasie akcji "Pustynna Burza". Jak mówił sam Bruce : "Jest to utwór o tym jakim gównem jest wojna, wywołana przez polityków, w której muszą walczyć zwykli ludzie, którzy tak naprawdę nie chcą nikogo zabijać."

Sam tekst stanowi przemyślenia żołnierza tuż przed walką, stara się uświadomić sobie horror, który na niego czeka - zabijanie innych:

"Trying to visualise the horrors that will lay ahead"

Spoglądamy na Pierwszą Wojnę w Zatoce oczami osoby, która była szkolona do strzelania i zabijania i choć sama gotowa jest umrzeć to do zabicia innego człowieka na pewno nie..:

"When it comes to the time, we'll be ready to die"

"When it comes to the time, are we partners in crime?"

Kiedy nadejdzie już TEN moment czy będziemy wspólnikami zbrodni? Wspólnicy? - Żołnierz i rząd, który go wysłał, czy też koledzy ze wspólnego plutonu?

Z drugiej strony anonimowy wojskowy szuka uzasadnienia dla swoich czynów:

"But how can we let them go on this way? The reign of terror corruption must end And we know deep down there's no other way No trust, no reasoning, no more to say"

Usprawiedliwieniem może być zatrzymanie terroru Saddama Husseina, który zabija swój własny kraj...

"Bring Your Daughter...To The Slaughter" (Ishallen - Helsinki, Finland) - to kawałek Dickinsona, który był w swojej pierwotnej wersji zamieszczony na ścieżce dźwiękowej do horroru pt. "The Nightmare On Elm Street 5". Harris'owi tak się spodobał kompozycja Bruce'a iż poprosił go aby pozwolił zmienić trochę aranżację i zamieścić na "No Prayer For The Dying". Dickinson w tekście próbował "zawrzeć" atmosferę filmów z Freddy'em w roli głównej. "Slaughter" jest tu przenośnią na prawdziwą rzeźnię, kiedy "córka" traci dziewictwo. Mamy więc kolejny "brzydki" seksualny tekst.

W Iron Maiden FAQ napisane jest, że utwór jest oparty na wierszu Andrew Marvell'a "To His Coy Mistress". I choć te dwa utwory diametralnie różnią się od siebie to można znaleźć kilka skrajnych podobieństw.

"Heaven Can Wait" (Monsters Of Rock festival - Reggio Nell'Emilia, Italy) - pierwsze słowa jakie nasuwają się pisząc i mówiąc o "Heaven Can Wait" to znakomity numer na koncerty. I tak jest, słynne już stadionowe "Ooooo" na każdym koncercie "buzuje" w fanach krew a kiedy w trakcie na scenę wychodzi publiczność wszyscy dostają szału. (na płycie fragment "ooo" śpiewają goście z Tehe's Bar" - podziękowanie dla nich to umieszczenie logo tego baru na okładce). O czym jest jednak utwór? To kompozycja o doświadczeniach związanych ze śmiercią kliniczną. Stan nazywany przez lekarzy jako "śmierć kliniczna" to stan zaniku widocznych oznak życia organizmu, takich jak bicie serca i akcja oddechowa. W niektórych sytuacjach u pacjenta znajdującego się w stanie śmierci klinicznej mogą zostać przywrócone oznaki życia. Osoba "powracająca" do świata żywych po takich doświadczeniach często opisuje swój były stan jako zawieszenie w ogromnym tunelu, na końcu którego widać oślepiające światło.

Heaven Can Wait to także tytuł dwóch filmów. Jednego z 1949 r. Ernst'a Lubitsch'a i drugiego z 1978r. w reżyserii Warren'a Beatty. Znając Steve'a to oba mogą być pośrednią inspiracją kompozycji, która ostatecznie znalazła się na albumie "Somewhere In Time".

"The Clairvoyant" (Ishallen - Helsinki, Finland) - to ostatni kawałek, który bezpośrednio odnosi się do historii rozpoczętej w "Seventh Son Of A Seventh Son". Tekst stanowi pewną refleksję na temat rosnącej mocy wybrańca i w przeciwieństwie do ojca zdolności kontrolowania swych wizji.(patrz opis płyty : Seventh Son Of A Seventh Son)

Niestety, w pewnym momencie ta wiedza zaczyna go przytłaczać a sam Alvin zaczyna mieć kłopoty z rozróżnieniem tego co widzi naprawdę a tym co jest tylko jego wizją. "Is this a dream or is it now? Is this a vision or normality I see before my eyes?"

Siódmy Syn, Siódmego Syna staje przed sytuacją, z której jest tylko jedno wyjście. Czy popełnić samobójstwo, czy też Moc sama dopełni czynu.

"There's a time to live and a time to die, when it's time to meet the maker"

Może jednak nie ma się czego obawiać, bez względu na to jak TO się stanie, w końcu przyjdzie czas na ponowne narodziny....:

"....and reborn again? "

Album zamyka utwór tytułowy i zarazem klasyk "Fear Of The Dark" (Ishallen - Helsinki, Finland). To historia rodem z horroru. Ciemno, pusto i Ty sam, czując czyjś oddech na plecach. Wg Dickinsona, Steve Harris, który napisał tekst boi się ciemności. Ale i każdy z nas przeżył kiedyś takie uczucie. Kiedy rodzicie zostawiali nas jako dzieci same w domu, w nocy, w głowach roiły się różne myśli. Tego typu dziecięce odczucia później przeradzają się w swego rodzaju fobie u dorosłych.

"Fear of the dark, fear of the dark I have a constant fear that something's always near Fear of the dark, fear of the dark I have a phobia that someone's always there "

MaYeR