.:: SanktuariuM ::.

Jan jest bezcenny dla tego zespołu . Wnosi niepowtarzalne pomysły .

10/ 10

Od razu slychać, że to utwór Gersa. Miejscami irytują mnie te autoplagiaty Janicka...co nie zmienia faktu, że świetny utwór, trochę takie wolniejsze i mroczniejsze Dance of Death, słychać również echa Powerslave. Na koncercie świetnie się sprawdzi, ciekawe za co się Bruce przebierze? za szamana?

MVP pierwszego dysku to bez wahania Bruce. Ten kawałek brzmi jak wzięty z TOS z kariery solowej. Bruce wprowadza na tej płycie tak niesamowity klimat, że aż brakuje słów żeby to opisać. Riff z początku urywa dupę, podobnie jak intro. Te klawisze w tle przyprawiają o ciarki. Mam wrażenie, że Dave odrobinę bez weny na tym albumie. Kolejne jego solo, które niby nie jest złe ale dobre też nie.

Na początku i w końcówce mamy Talismana W pierwsze części utworu genialny orientalny nastrój. Od 6 minuty już klasyczna maidenowa gitariada, 2 razy pojawia się temat z Losfer Words Znów wspaniałe solówki, zwłaszcza Adriana
10/10

BTW, moim pierwszym skojarzeniem jak usłyszałem break z tego kawałka było nie "Montsegur", a to (w 5:09):

https://www.youtube.com/watch?v=z9ILgmMP6U4

Oj, to będzie killer koncertowy na przyszłorocznej trasy i to jaki! Riff wgniata w ziemię (zdecydowanie najlepszy na płycie). Świetna maidenowa galopada w stylu Powerslave (słychać wspomniane Losfer Words). Już nie mogę się doczekać go na żywo. Nie boję się tego stwierdzić, że to najlepszy utwór tytułowy od czasu 7 Syna. Dyszka musi być, nie ma innej opcji.

10/10
I będę tu bronił Janicka, żadnego autoplagiatu tutaj nie stwierdzam. Wiadomo, że akustyczne intro może być podobne do tego z Legacy czy Talismana, jednakże kompozycja, struktura utworu, klimat, słowa i potencjał koncertowy jest naprawdę oryginalna i zasługują na najwyższą ocenę.

Absolutne 10/10. Swoją drogą obok Brightera i Montsegur to chyba najcięższy numer w dorobku Dziewicy... Wyjątkowo mroczny, klimatyczny i wgniatający w ziemię ciężarem... Już wyobrażam sobie jego koncertową inscenizację z Bruce'm w stroju szamana, z pióropuszem, totemami na scenie i pochodniami - 7-my Syn w wersji live może wypaść przy tym blado!

Jak dla mnie to nic innego jak Powerslave w wersji środkowoamerykańskiej. Ten sam klimat i geniusz, chyba dzieło życia Jana.

Bez dwóch zdań najlepszy utwór na albumie i na 90% dla mnie najlepszy utwór Iron Maiden od czasów Dance of Death. O ile Talisman czy Legacy Janicka miały swoje wady to tutaj tak samo jak na kompozycji tytułowej z Dance of Death nie ma ani jednego zbędnego dźwięku. Niektóre momenty wokalne i gitarowe są naprawdę wspaniałe, a klimat utworu poraża.
Bez urazy dla Steve'a ale Janick po raz kolejny sprawdził się zdecydowanie lepiej jako kompozytor, tytułowa kompozycja wręcz przygniata pasją, wykonaniem i klimatem Red and the Black.

Ocena mocne 9/10!

Znakomity numer, top 3 płyty. Rewelacyjny refren (znów skojarzenia z "Chemiccal Wedding", są pomysły, jest bardzo dobrze. Ale jest też fragment żywcem skopiowany z Losfer Words.

10/10. Zdecydowanie najlepszy na płycie.
Gdzie te dodane refreny, o których mówił Janick?

IMHO najlepszy numer na płycie. Nie nudzi (Co czasami zdarza się w autorskiej kompozycji Harrisa z tej płyty) pełna ciekawych motywów i chwytliwych melodii. Brak tu infantylnych przyśpiewek w refrenie, wszystko jest takie jak powinno. 10/10

Chyba najlepszy. 10. Kolana

Chyba najlepszy. 10. Kolana

Pełna zgoda. Im więcej tej płyty słucham (a wkręciła mi się niemiłosiernie) to utwierdzam się w przekonaniu, że to najlepszy utwór tytułowy od 1988 i najlepszy utwór na albumie. Czapki z głów.

Bo tych kilku dniach, nadal najczęściej go słucham.
Póki co mam "gęsią skórkę" podczas refrenu BoS i ostatniego segmentu Empire (przed outrem)

Od samego początku mój faworyt a z każdym odsłuchem jeszcze bardziej wkręca mi się w łepetynę. Ciężki, mocny zarówno konstrukcyjnie jak i wokalnie. Od razu biegałem po pokoju udając, że gram ten charakterystyczny riff wyobrażając sobie koncert na przyszłorocznej trasie. Po dołożeniu scenerii i całej otoczki pirotechnicznej etc. będzie zamiatał koncerty. Świetny utwór tytułowy i nie potrzebuje wersji koncertowej, żeby to fanom uświadomić jak było np z DoD. Mistrzostwo Janicka, który jest najmniej przesiąknięty Maiden. Wydaje mi się, że tylko on i Becur mają w sobie rock and rolla i płyną pod prąd. Reszta jakby powoli poddała się wartkiej rzece.

Gdybym mógł dać dałbym 11/10.

(słychać wspomniane Losfer Words)

No właśnie słychać, tylko po co wydłużać tak długi numer o zagrywki z Losfer Words... ale ogólnie ok, taka świeższa wersja tytułowego Dance Of Death - naciągane 8/10

Powtórzę się ale to jedyny utwór na albumie na którym nie zmieniłbym nic. Właśnie na taki epik czekałem i tak myślałem, że jeśli już to skomponuje go Janick a nie Steve. Na ostatnich trzech albumach to Janick był odpowiedzialny za najbardziej udane utwory Iron Maiden ( Dance of Death, The Legacy, The Talisman).
Bruce Dickinson śpiewa tu naprawdę znakomicie i faktycznie jakieś porównania do Powerslave są uzasadnione. Podobają mi się liczne smaczki wokalne, zwłaszcza w pierwszej części utworu. W drugiej jest wyborna, klasyczna Ironowa jazda, zwłaszcza ze znakomitym wejściem kogo? a jakże oczywiście Adriana Smitha !! Book of Souls gitarowo to zdecydowanie jego płyta.