A Matter of Life and Death vs The Book of Souls

[Michał]

też uwielbiam. Świetny utwór.

Amolad > TBOS
Amolad to album bardzo dobry, TBOS dobry.

[MaidenFan]

Wreszcie ktoś poza mną lubi TRATB

Ja też uwielbiam TRATB, a ogólnie TBOS to moja ścisła topka.

AMOLAD < TBOS,

ale AMOLAD jest zaraz na drugim miejscu jeśli chodzi o albumy po reunion. Potem TFF, BNW i DoD.

[GuardianOfMetal]

Oj no tutaj to Amoladzik bezwzględnie.

[Piotr Lange]

Oj no tutaj to Amoladzik bezwzględnie.

+1

[Deleted User 8107]

Amolad.

[Zakkahletz]

Zdecydowanie głos na TBoS. W moim prywatnym rankingu AMoLaD szoruje po dnie, to jedna z najsłabszych płyt Maiden, w zasadzie ma tylko 3 dobre utwory, więc powinna być EP-ką.

[Clanowy]

AMOLAD. TBOS w ogóle już nie słucham. A tak piałem z zachwytu po premierze. Czas uczy pokory.

[sajki]

Parę osób pisało, że tak jest zawsze- zachwyt po premierze, nie dopuszczanie krytyki, a przy kolejnym albumie nagła weryfikacja. Z Senjutsu będzie to samo.
A jeśli chodzi o ankietę- AMOLAD, choć obu nie lubię.

[nugz]

TBoS jest zbyt długi, żebym robił większe podejście

[Clanowy]

Parę osób pisało, że tak jest zawsze- zachwyt po premierze, nie dopuszczanie krytyki, a przy kolejnym albumie nagła weryfikacja. Z Senjutsu będzie to samo.
A jeśli chodzi o ankietę- AMOLAD, choć obu nie lubię.

Co do TBOS to moja weryfikacja in minus była dużo wcześniej przed premierą Senjutsu. Chociaż zgodzę się, że zachłyśnięcie się nowym materiałem... jak to w życiu - pierwsza, druga, trzecia żona a każda gorsza od poprzedniej

[MaidenFan]

Teraz postawiłbym na AMOLAD.

[Cold]

Zdecydowanie A Matter of Life and Death.

[nugz]

AMOLAD.
W półtorej godziby oblece 4 Slayery

[blackcocker]

AMOLAD bez dwóch zdań

[Schizoid]

U mnie AMOLAD bez żadnego problemu przebija TBOS

Widzę, że mój post sprzed niemalże 7 lat jest nadal aktualny. Fajna rzecz, bo często nieźle się dziwię temu, co x lat temu wypisywałem w internetach

[Pawlo84]

AMOLAD

[Double Impact]

Gdy A Matter of Life and Death wychodziło bardzo narzekałem na ten album. Byłem rozczarowany dłużyznami, brakowało mi szybkości i energii. Dalej mam swoje "ale" do tego albumu. Stawiam go niżej od wszystkich wcześniejszych, może z wyjątkiem Virtual XI. Mimo to porównując do następnych chciałbym go pochwalić. Muzyka na nim nie jest wtórna, trudno nie docenić ciekawych muzycznych poszukiwań i nieszablonowości. Utwory są za długie, ale mają jakieś momenty.

Book of Souls to esencja wszystkich wad nowego Iron Maiden. O ile na AMOLAD czasem coś trwa za długo, to na Book of Souls jest tak zawsze. Jest nawet chyba słabiej niż Final Frontier gdzie melodie z Talisman czy Isle of Avalon zostają na długo. Tutaj jest to takie równe w przeciętności. Trudno coś wyróżnić, a nawet jeśli (jak np. tytułowy czy When the River Runs Deep) to i tak coś nie pasuje. Dodając tragiczną wręcz ilość autoplagiatów wybór jest prosty.